تفاوت پول فیات و رمز ارز

ارز دیجیتال

تفاوت ارز دیجیتال با ارز فیات – ارز دیجیتال چیست؟

ارز فیات و ارز دیجیتال دو مورد از مهم ترین و معروف ترین ارزهای جهان می باشند که در کل جهان و تقریباً در تمامی کشورهای جهان از آن استفاده می شود. مردم جهان ، مخصوصاً تاجران کشورها جهت نقل و انتقالات مالی خود مجبورند یکی از این دو ارز را جهت تجارت و نقل و انتقالات خود استفاده کنند. سایت آموزشی ایتسکا با آموزش بازارهای سرمایه گذاری و معامله در این بازار ها قصد دارد بر علم و دانش هم وطنانمان افزوده و آنها را جهت کسب سود در این راه یاری رساند.

ارز فیات چیست؟

ارز فیات (Fiat Currency) همان پول دولتی می باشد که هیچ پشتوانه ای مانند طلا ، نقره و … نداشته و فقط از طرف دولت و بانک مرکزی آن کشور پشتیبانی می شود. ارزهای کاغذی مهم مانند دلار ، یورو و … از نوع فیات بوده و هیچ پشتوانه ای جز دولت ندارند. چاپ ارز های کاغذی فیات دست دولت ، بانک مرکزی و اقتصاد دانان کشور می باشد . چون هیچ پشتوانه ای ندارد دولت ها معمولاً در زمان کسری بودجه و … اقدام به چاپ فیات کرده و در صورت نظارت نادرست ، بجای بهتر شدن اوضاع کشور باعث افزایش تورم می شود. چون فیات بدون پشتوانه می باشد ، زمانی که کشور دچار تورم می شود ارزش پول فیات پایین می آید.

با ارز فیات دولتمردان راحتتر می تواند بر اوضاع اقتصادی کشور تاثیر بگذارند و در شرایط بد اقتصادی با اقدام های به موقع می توانند به بحران اقتصادی کشور کمک کرده و از تورم و بیکاری جلوگیری کنند. ارزهای مهم جهان مخصوصاً دلار و یورو از نوع فیات می باشند و به دلیل فیات بودنشان در سراسر جهان از آنها استفاده می شود. ولی اقتصاد دانان با توجه به اینکه می دانند چاپ بیش از حد فیات باعث سقوط اقتصادی کشورها و تورم شدید خواهد شد ؛ از چاپ بی رویه جلوگیری می کنند. از نمونه های تورم شدید در اثر پول فیات می توان به سال مالی دولت زیمبابوه توجه کرد که باعث تورم اقتصادی شدید شد.

ارز فیات

تاریخچه ارز دیجیتال

ارز دیجیتالی (Digital currency) با نام ارز های مجازی و رمز ارز ها (Cryptocurrency) نیز شناخته می شوند. از معروف ترین ارز های دیجیتال می توان بیت کوین (Bitcoin) و آتریوم (Atrium) را نام برد که به عنوان پول غیر متمرکز دیجیتال استفاده می شوند. یکی از اولین ارزهای دیجیتال در سال ۱۹۹۶ با پشتوانه طلا به وجود آمد. بعد از آن بسیاری از تاجران و افراد که در مبادله پول مشکل داشتند ، تصمیم به استفاده از ارز مشترکی بین خود گرفتند تا با تبدیل پول خود از دلار و یورو به آن ارز ، با پرداخت کارمزد ناچیزی اقدام به معامله و تبادل کالا با یک ارز مشترک کنند. این ارز دیجیتال مشترک ، رزرو آزادی (Liberty Reserve) نامیده شد. متأسفانه این دو ارز دیجیتال متمرکز بوده و امکان پولشویی در آن وجود داشت ولی به دلیل راحتی مبادله بسیار مورد استقبال قرار گرفته بود . پس جهت جلوگیری از این مشکلات ارز غیر متمرکز دیجیتال با نام بیت کوین توسط گروه ناشناسی به نام ساتوشی ناکاموتو ارائه شد. در این مقاله تأکید بر استفاده از نظام ارزی غیرمتمرکز بود.

سه اصل مهم در ارز دیجیتال

اصل اول : در این نظام ارزی بر این اصل تأکید می شود که غیر متمرکز باشد ، یعنی هیچ نظارتی بر آن وجود نداشته و بالا و پایین رفتن قیمت آن فقط توسط مشترکین و استفاده کنندگان آن مشخص شده و تحت کنترل هیچ کشور و یا مقامی نمی باشد.

اصل دوم : در استفاده از ارزهای دیجیتال نیاز به اعتماد سازی نمی باشد و در چون دقت و شفافیت خاصی در ارز های دیجیتال وجود دارد که که نیازی به اعتماد و سپس استفاده از آن نمی باشد. در صورتی که مثلاً زمانی که از سیستم بانکی جهت نگهداری و نقل و انتقال پول های خود استفاده می کنیم ، ابتدا باید به بانک مورد نظر از لحاظ اینکه پول های ما از دست نرفته و در بانک محفوظ خواهد بود ، اعتماد کرده و سپس اقدام به سپرده گذاری کنیم. در صورتی که این اعتماد در ارز های دیجیتال نیاز نمی باشد.

اصل سوم: استفاده از ارز دیجیتال باعث از بین رفتن واسطه ها در معاملات شده و تاجران و سایر افراد بدون پول واسطه و مستقیماً اقدام به رد و بدل پول می کنند. ظهور ارزهای دیجیتال در ابتدا نیز به دلیل از بین بردن واسطه ها در مبادلات به وجود آمدند.

ارز دیجیتال

شباهت ارز دیجیتال و ارز فیات

ارز دیجیتال و ارز فیات یک ویژگی مشترک بسیار مهم دارند. بر اساس این ویژگی هیچ کدام از این دو ارز دارای پشتوانه خاصی نمی باشند. و هیچ کالا و یا طلا و نقره و … از لحاظ پشتوانه ندارند. ارز فیات با تشخیص دولت و بدون پشتوانه چاپ شده و به خزانه و اقتصاد با مهارت خاصی تزریق می شود. ارز دیجیتال نیز با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری تولید شده و هیچ پشتوانه ای ندارد. مبادلات ارز فیات با استفاده از اینترنت نیز صورت می گیرد به این دلیل بسیاری از افراد به اشتباه این دو را یکی می دانند. ولی ارز دیجیتال با فیات تفاوت های بسیار زیادی داشته و اصل و بنیاد هردو کاملاً متفاوت از هم می باشد.

تفاوت های پول فیات و ارزهای دیجیتال

تفاوت پول فیات و ارزهای دیجیتال در چیست؟ این یکی از سوالاتی است که شاید با رونق گرفتن بیش از پیش ارزهای دیجیتال و پذیرش عمومی بیشتر آنها از سوی مردم برای خیلی ها پیش بیاید که این ارزها چه چیزی هستند و چه تفاوتهایی با همدیگر دارند. پیش از پرداختن به نقاط افتراق این دو ارز ابتدا تعریفی از آنها ارائه خواهیم داد.

پول فیات

هسته اصلی و اولیه اقتصاد را پول تشکیل می دهد. در حال حاضر کلیه پولهای استفاده شده در اقتصاد، با نام ارز یا پول فیات شناخته می شوند. پول فیات در اصل به همان پولهای دولتی و رایج در کشورها اطلاق می گردد که از هیچ پشتوانه فیزیکی همچون طلا یا نقره برخوردار نیستند. این ارزها بوسیله خود دولتها و بانکهای مرکزی بوجود آورنده آنها پشتیبانی می شوند. همچنین اعتبار این ارزها حاصل توافق هزاران سیستم مبتنی بر یک الگوریم است. از سویی ارزش پول فیات امروزه به میزان عرضه و تقاضا و ثبات اقتصادی کشور بوجود آورنده آن نیز بستگی دارد.

ارز دیجیتال

ارز دیجیتال (Cryptocurrency) به شکل خاصی از پول دیجیتال که بر پایه علم رمزنگاری شکل گرفته، گفته می شود. این ارزها مجازی بوده و هیچ گونه شکل فیزیکی ندارند. اساسا سه ویژگی باعث تمایز این ارزها با پول فیات می شود که عبارتند از غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن که تحقق این ویژگیها در گرو استفاده از فناوری بلاک چین است.
ماهیت غیرمتمرکز بودن این ارزها به این موضوع اشاره دارد که آنها در کنترل و تحت نظارت هیچ سازمان، گروه یا نهادی نیستند. به این معنی که شما می توانید به صورت کاملا مستقیم و بدون اعمال دخالت از سوی هیچ واسطه ای و تنها از طریق اینترنت کریپتوکارنسی ها را به شخصی دیگری ارسال نمایید بدون اینکه نیازی به افتتاح حساب و یا استفاده از خدمات بانکها یا هر نهاد دیگری داشته باشید.
فرایند ایجاد و توزیع رمزارزها نیز همانند پولهای فیات مبتنی بر سازوکارهای مختلفی است. برخی از آنها همانند بیت کوین با ماینینگ ایجاد می شوند و در برخی دیگر تمامی سکه ها از قبل استخراج شده و روی شبکه قرار گرفته اند.

تفاوت های ارز فیات با ارز دیجیتال

علیرغم اینکه پول فیات و ارزهای دیجیتال هر دو به عنوان روشی برای پرداخت مورد استفاده قرار می گیرند، اما میان آنها تفاوت های بنیادی هم وجود دارد که در ادامه این مقاله از تتر ایران به ذکر آنها خواهیم پرداخت.

قانونی بودن

داشتن جنبه قانونی یکی از اولین مولفه ها برای ذکر تفاوت میان ارز دیجیتال با پول فیات است. تنظیمات مربوط به ارزهای فیات صادر شده توسط دولتها به عهده بانکهای مرکزی کشورها می باشد. پول فیات همانند یک مناقصه قانونی، اغلب به عنوان یک روش رسمی برای انجام تراکنش ها مورد استفاده قرار می گیرد. فرایند عرضه و توزیع ارز فیات توسط دولتها کنترل شده و دولتها سعی دارند ارزش آن را با اتخاذ سیاست های توزیع، در بازه های زمانی مختلف تغییر دهند.
اما رمز ارزها در قالب دارایی های دیجیتالی جای می گیرند که از آنها بیشتر به عنوان یک روش تبادلی استفاده می شود و دولتها هیچ نقشی در کنترل آنها ندارند. ویژگی غیرمتمرکز بودن نیز به همین امر اشاره دارد که ارزش این ارزها به هیچ وجه تحت تاثیر هیچ مقام و مسئول مرکزی قرار نمی گیرد. همین ویژگی باعث شده که فعالیت رمز ارزها در برخی از کشورها ممنوع اعلام شود و این به دلیل احتمال به کارگیری این ارزها در فعالیت های مجرمانه مانند تروریسم و پول شویی است.

ماهیت فیزیکی

رمز ارزها فاقد ماهیت فیزیکی هستند و ارز مجازی محسوب می شوند و امکان لمس آنها به صورت فیزیکی وجود ندارد. این در حالی است که ارزهای فیات از جنبه فیزیکی برخوردار بوده و شکل معمول آنها در قالب سکه و اسکناس است و به صورت کاملا فیزیکی می توان آنها را کامل لمس کرد. شاید داشتن همین جنبه فیزیکی ارزهای فیات است که باعث شده در امر جابجایی با چالش های بسیاری روبرو شود و همین نقیصه زمینه ساز محبوبیت و مقبولیت بیشتر ارزهای رمزپایه بویژه افزایش رغبت به حضور در بازار خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال شده است.

تبادل

یکی از موارد افتراق کلیدی میان تفاوت پول فیات و رمز ارز ارز فیات و ارزهای دیجیتال به جنبه تبادل در آنها بر می گردد. بدین صورت که رمز ارزها شکل دیجیتالی داشته و خلق آنها بواسطه کامپیوترها ممکن می شود و عملکرد آنها به صورت یه قطعه کد خصوصی است. روش تبادل در این ارزها نیز کاملا به شکل دیجیتالی است. در مقابل پول فیات را هم می توان به صورت فیزیکی و هم دیجیتالی مبادله کرد. افراد با استفاده از سیستم های پرداخت الکترونیکی می توانند به راحتی اقدام به نقل و انتقال پول فیات به صورت دیجیتالی کنند. همچنین امکان جابه جایی و مبادله ارزهای فیات در جریان معاملات به صورت کاملا فیزیکی نیز امکان پذیر است.

نحوه عرضه به عنوان یک تفاوت اصلی در رابطه با ارزهای فیات و رمز ارزها در نظر گرفته می شود. پول فیات معمولا مشمول عرضه به صورت نامحدود می شود و بانک های مرکزی می توانند بنا به صلاح دید دولتها و سیاست های پولی و مالی خود اقدام به عرضه و توزیع این پولها کنند و هیچ محدودیتی برای چاپ پولهای رایج یا فیات وجود ندارد. اما در نقطه مقابل رمز ارزها وجود دارند که معمولا سازوکارهای مشخصی برای عرضه آنها در نظر گرفته شده است و بسیاری نیز همچون بیت کوین از میزان عرضه محدودی برخوردارند. به عبارتی مجموعه ای مشخص از کوین ها به منظور عرضه در این ارزها پیش بینی شده است. در واقع مشخص کردن مقدار پول در گردش برای هر بازه زمانی در پولهای فیات به نوعی غیرممکن است، امری که در رمزارزها به سادگی امکان پذیر می شود.

ذخیره سازی

مجازی بودن رمز ارزها در واقع به دسترس پذیر بودن آنها به صورت آنلاین دلالت دارد و ذخیره آنها در کیف پولهای دیجیتال انجام می گیرد که از آنها با عنوان کیف پول ابری یا آنلاین یاد می شود. علیرغم اینکه بسیاری از کیف پولها مدعی ذخیره سازی ایمن ارزهای دیجیتال هستند، اما در عین حال برخی از آنها توسط هکرهای حرفه ای هک شده اند که در نتیجه آن دارایی های دیجیتال بسیاری از دست رفته است.
اما پولهای فیات را می توان به اشکال مختلفی ذخیره سازی کرد. شما با استفاده از سرویس هایی پرداخت همانند پی‌پال می توانید اقدام به ذخیره پول فیات خود در این سیستم ها به شکل دیجیتال کنید. همچنین بانکها نیز از سالیان دور به عنوان نهادی برای مراقبت از ارزهای فیزیکی تاسیس شده اند و این عمده ترین کاربرد آنها تعریف شده است.

مقایسه رمزارز و فیات؛ ارز دیجیتال و ارز فیات چه تفاوت ها و شباهت هایی دارند؟

ارز دیجیتال، کریپتوکارنسی،‌ رمزارز، فرقی نمی‌کند چه صدایش کنیم، بدون شک با یکی از پدیده‌های قرن ۲۱ سروکار داریم. بی راه نیست اگر بگوییم انقلابی در صنعت مالی ایجاد شده است. از همان روزهای اول که افراد کمتری توانایی درک رمزارزها را داشتند تا امروز که افراد زیادی با آن کار کرده و کارشناسان زیادی وجود دارند، همواره بحث مقایسه رمزارز و فیات مطرح بوده است. هر کدام طرفداران سفت و سخت خود را دارند که دیگری را در آینده نابود شده می‌داند. در این مقاله قصد داریم تا با مقایسه این دو مفهوم، تفاوت ها و شباهت های ارز دیجیتال و ارز فیات را بیان کنیم. با میهن بلاکچین همراه باشید.

ارز دیجیتال و ارز فیات چیست؟

منبع: binantrader.com

داستان ما با ارزهای دیجیتال از بیت کوین شروع شد، نخستین ارز دیجیتال رمزنگاری شده که هنوز هم رتبه ۱ را به رمزارز دیگری نداده است. بیتکوین در طی این سال‌ها بسیار خبرساز بوده است،‌ موافقان و مخالفان زیادی داشته و بارها خبر مرگ و نابودی آن نیز چاپ شده است. در حدود بیش از یک دهه‌ای که از تولد رمزارزها گذشته، افراد زیادی با سرمایه‌گذاری روی ارزهای دیجیتال ثروتمند شده و در طرف مقابل عده کثیری نیز متضرر شده‌‌اند. قیمت ارزهای دیجیتال در این مدت نوسانات زیادی را تجربه کرده است که اتفاقا یکی از نقاط ضعف این دارایی مالی محسوب می‌شود و در مورد آن نیز صحبت خواهیم کرد. به عنوان نمونه می‌توانید مقاله زیر را مطالعه کنید که شما را با تاریخچه و فراز و نشیب‌های قیمت بیت کوین آشنا می‌کند.

بیایید مرور کوتاهی بر تعریف ارز دیجیتال و ارز فیات داشته باشیم و سپس تفاوت‌ها، مزایا و معایب هر یک را بررسی کنیم. عامه مردم تصور می‌کنند که تمام پول‌ها و ارزهای جهان دارای پشتوانه طلا، نقره یا دیگر کالاهای فیزیکی هستند. در گذشته شاید این موضوع درست بود، اما سال‌ها است که دیگر چنین پشتوانه‌ای برای ارزها وجود ندارد. ارزهای فیات ارزش خود را از دولت صادر کننده می‌گیرند. در گذشته ارزش یک پول به دارایی‌های خزانه یک کشور بستگی داشت،‌ اما در مورد پول فیات باید گفت که ارزش آن به عرضه،‌ تقاضا و ثبات اقتصادی و قدرت دولت صادرکننده وابسته است. دلار،‌ یورو، پوند،‌ ریال و دیگر ارزهای مطرح جهان همگی در دسته ارزهای فیات قرار می‌گیرند. اطلاعات کامل‌تر در مورد ارز فیات را در مقاله زیر می‌توانید به دست آورید.

کریپتوکارنسی در فارسی بیشتر به نام ارز دیجیتال شناخته می‌شود، اما معادل بهتر آن کلمه رمزارز است. رمزارزها یک ارز مجازی هستند که می‌توانند وسیله‌ای برای پرداخت و مبادلات باشند و در آن‌ها از رمزنگاری برای امنیت و تایید تراکنش‌ها استفاده می‌شود. تکنولوژی بلاکچین پایه و بستر ارزهای دیجیتال است و دانستن این که بلاکچین چیست، به درک شما از ساختار و عملکرد ارزهای دیجیتال کمک شایانی می‌کند. رمزارزها ویژگی‌های خاصی مثل غیرمتمرکز بودن، شفافیت، برگشت‌ناپذیری و جهانی بودن دارند. به طور خاص کنترل و تصرف در رمزارزی مثل بیت کوین در اختیار هیچ دولت، نهاد، شرکت یا فردی نیست. برای آشنایی کامل با ارز دیجیتال نیز می‌توانید مقاله زیر را مطالعه کنید.

تفاوت های بین ارز دیجیتال و پول فیات

اگر بحث ماهیت فیزیکی و مجازی را کنار بگذاریم،‌ تفاوت های زیادی بین ارز دیجیتال و ارز فیات وجود دارد. این تفاوت‌ها بعضا منجر به نقطه قوت و یا نقطه ضعف در مقابل دیگری می‌شود. در این قسمت تفاوت‌های موجود را مطرح می‌کنیم و در بخش‌های بعد،‌ مزایا و معایب را بررسی می‌کنیم.

• پول فیات را حکومت و بانک مرکزی کنترل می‌کند، اما هیچ کس ارز های دیجیتال را کنترل نمی‌کند. این یعنی هر کس می‌تواند ارز دیجیتال را معامله کند و آن طور که می‌خواهند با آن تراکنش داشته باشند. آنها حتی می‌توانند در مورد ارزش پول خود در موقع خرید تصمیم‌گیری کنند.
• حکومت از طریق بانک مرکزی پول فیات را هر چقدر که بخواهد چاپ می‌کند. در مورد ارزهای دیجیتال ایجاد رمزارز جدید مطابق با شرایط از پیش تعریف‌شده اتفاق می‌افتد که همه از آن آگاه هستند و بعضا محدودیت تعداد نیز وجود دارد. به عنوان مثال ایجاد بیت کوین‌های جدید در فرآیند استخراج رخ می‌دهد و تعداد آن‌ها نیز در نهایت به ۲۱ میلیون واحد خواهد رسید.
• ارزهای دیجیتال می‌توانند به پنهان کردن ثروت فرد کمک کنند؛ زیرا در حالی که موجودی همه کیف پول‌ها در بلاکچین مشخص و شفاف است، هیچکس هویت صاحب کیف پول را نمی‌شناسد. از طرف دیگر پول فیات معمولا در حساب‌های بانکی نگه داشته می‌شود. این امر دسترسی حکومت و بانک را به اطلاعات در مورد ثروت شما فراهم می‌کند و تحت عنوان مالیات می‌توانند مقداری از ثروت شما را بردارند.
• وقتی که با ارز دیجیتال پرداختی انجام می‌دهید و تراکنش‌ها را ثبت می‌کنید، دیگر امکان برگشت آن‌‌ها وجود ندارد. اما در مورد پول فیات حکومت و بانک‌ها می‌توانند هر زمان که صلاح بدانند تراکنش‌های شما را برگردانند.
• یک تفاوت برجسته دیگر بین ارز دیجیتال و پول فیات این است که تراکنش‌های ارز دیجیتال به صورت ناشناس انجام می‌شود. این یعنی نام فرد فرستنده و دریافت کننده پول ناشناس می‌ماند و کسی قادر به رویت آن نیست. البته میزان این ناشناسی در رمزارزهای مختلف، متفاوت است. از طرف دیگر، تراکنش‌های پول فیات ناشناس نبوده و به آسانی قابل ردیابی هستند.
• بانک‌ها می‌توانند هر زمان که بخواهند تراکنش‌های شما با پول فیات را متوقف کنند و شما نیز نمی‌توانید آنها را زیر سوال ببرید، مگر اینکه نفوذ عمیقی در سیستم بانکی و حاکمیتی داشته باشید! ایجاد توقف در تراکنش‌های ارز دیجیتال در حالت عادی ممکن نیست، البته حکومتی مثل آمریکا دسترسی به یک سرویس مثل تورنادوکش را تحریم کرد و در پی آن،‌ پروژه‌های دیگری نیز کاربران این پلتفرم را تحریم کردند.

مزیت‌های ارز دیجیتال نسبت به پول فیات

منبع: paxful.com

برای افراد زیادی فقط جنبه سرمایه‌گذاری و کسب سود از ارز دیجیتال مهم است و اصلا اطلاعاتی در مورد عملکرد و مزایای آن ندارند. این دست از افراد زمانی که از سرمایه‌گذاری در این کلاس دارایی متضرر می‌شوند، آن را بلااستفاده و یک جوک می‌دانند. به هر حال در مورد رمزارزها نظرات گوناگونی وجود دارد و در این بخش می‌‌خواهیم به مزایای ارز دیجیتال در مقابل ارز فیات اشاره کنیم.

• جابجایی آسان: انتقال ارزهای دیجیتال آسان و ساده است و مهم نیست که مقدار آن چقدر باشد. شما می‌توانید مقدار زیادی ارز دیجیتال را در یک چشم بهم زدن و کارمزد نسبتا کمتر ارسال نمایید.
• شفافیت: بزرگترین ویژگی امنیتی که ارزهای دیجیتال به این نسل تقدیم می‌کنند، تضمین این است که همه تراکنش ها شفاف و در دفتر کل توزیع‌شده ثبت شده هستند. همه ما در هر لحظه می‌توانیم تراکنش‌های انجام شده را بررسی کنیم.
• دسترسی جهانی:‌ ارزهای دیجیتال یک واحد پول دیجیتال هستند و در حال تبدیل به چشم‌اندازی برای ترید بین‌المللی هستند. ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال آنها را در تمام جهان قابل دسترس می‌سازد. ارزهای دیجیتال قابلیت این را دارند که به هر کس از جمله افراد عادی، خودمختاری و استقلال مالی بدهند، در حالی که پول فیات کاملا از این کار عاجز است.
• ورود آزاد برای همه: برای باز کردن حساب در یک بانک و استفاده از خدمات مالی با پول‌های فیات، شرایط و ندارک خاصی مورد نیاز است و همین باعث شده تا افراد زیادی در سطح دنیا به خدمات مالی دسترسی نداشته و اصطلاحا Unbanked باشند. در حالی که هر کسی در هر نقطه از دنیا می‌تواند با ساخت یه کیف پول،‌ با ارزهای دیجیتال تراکنش انجام دهد.
• خدمات ۲۴ ساعته: تراکنش در ارزهای دیجیتال در هر مقیاس و جغرافیایی که باشد،‌ در هر لحظه امکان‌پذیر است. این در حالی است که تعطیلات بانک‌ها، تراکنش‌ها و خدمات مالی را به تاخیر می‌اندازد.

معایب ارز دیجیتال در برابر پول فیات

در این مقاله ما قصد نداریم با نگاهی جانبدارانه به حمایت از ارزهای دیجیتال بپردازیم. رمزارزها هنوز در مقابل ارزهای فیات نقاط ضعفی دارند. می‌توان همین نقاط ضعف از پذیرش عمومی توسط مردم سراسر جهان تفاوت پول فیات و رمز ارز جلوگیری می‌کنند. برخی معایب ارز دیجیتال در برابر ارز فیات عبارتند از:

• دانش عمومی پایین و شک به رمزارزها: بسیاری از مردم در مورد ارزهای دیجیتال نمی‌دانند و در نتیجه حتی در مورد وجود و کاربرد آنها شک کرده و آن را کلاهبرداری می‌دانند (البته در این حوزه با سوءاستفاده از دانش پایین مردم، کلاهبرداری‌‌های زیادی رخ می‌دهد و این موضوع فقط مختص به ارزهای دیجیتال نیست). همچنین تنها تعداد معدودی از کسب و کارها ارز دیجیتال را به عنوان شیوه‌ای از پرداخت می‌پذیرند. این یکی از موانع در برابر افرادی است که می‌خواهند از ارز دیجیتال برای تراکنش‌های ثابت روزانه خود استفاده نمایند. به عنوان مثال با وجود ابزارهایی مثل ماشین حساب ارز دیجیتال میهن بلاکچین، برای بسیاری از کاربران محاسبه قیمت رمزارزها به تومان در ایران کار سختی است و همین آن‌‌ها را از معامله با ارزهای دیجیتال منصرف می‌‌کند.
• ابزار پرداختی برای مجرمین: رمزارزها موقعیتی را برای مجرمین فراهم می‌کنند که اعمال مجرمانه انجام داده و ردی از خود به جا نگذارند. این امر حقیقت دارد، زیرا تراکنش های انجام شده با ارز دیجیتال به آسانی قابل ردیابی نیستند. تراکنش‌ با بیت کوین به شرطی که هویت خود را به آن متصل نکرده باشید، غیر قابل ردیابی است. همچین رمزارزهای حریم خصوصی نیز ناشناسی بیشتری نسبت به بیت کوین ارائه می‌کنند. بنابراین مجرمین و کلاهبرداران می‌توانند از کریپتوکارنسی برای لو نرفتن استفاده کنند. این یکی از دلایل اصلی است که تعدادی از حکومت‌ها تراکنش‌های ارزدیجیتال را در کشور خود غیرقانونی اعلام کرده‌اند (در نظر داشته باشید که فعالیت‌های مجرمانه با ارز فیات نیز کم نیست).
• نوسان زیاد: قیمت و بهای ارزهای دیجیتال می‌تواند در هر لحظه‌ای از زمان تغییر یابد و آن را تبدیل به یک سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز کند. اگرچه مردم نظر مثبتی در مورد آینده ارزهای دیجیتال دارند، اما بازار ارزهای دیجیتال هنوز در مرحله کودکی است و قیمت کوین‌ها می‌تواند به دلایل متعدد بسیار تغییر داشته باشد.
• تحریم: ما یکی از مزایای رمزارزها را دسترسی جهانی و ورود آزاد برای همه عنوان کردیم. درست است که در پروژه‌‌های غیرمتمرکز تفاوت پول فیات و رمز ارز تحریم معنایی دارد،‌اما بسیاری از پلتفرم‌های متمرکز مثل صرافی‌ها از تحریم‌ها حمایت می‌کنند. بنابراین کاربران دسترسی یکسانی به خدمات و سرویس‌ها ندارند.

ارز دیجیتال با پشتوانه فیات چیست؟

منبع: coin-turk.com

تا اینجا به مقایسه ارز دیجیتال و ارز فیات پرداختیم و شاید این طور احساس شود که این دو در مقابل هم هستند، اما پیوندهایی نیز بینشان وجود دارد. ما ارزهای دیجیتالی داریم که پشتوانه آن‌ها ارز فیات است و اصطلاحا به آن‌‌ها استیبل کوین یا رمزارز باثبات می‌گوییم. ماهیت پرنوسان رمزارزها می‌طلبید ارزهای دیجیتالی داشته باشیم که ارزش آن‌‌ها همیشه ثابت باشد.

عوامل مختلفی روی قیمت بیت کوین و به طور کلی قیمت ارزهای دیجیتال تاثیر می‌گذارد. درست است که عرضه و تقاضا در نهایت قیمت را مشخص می‌کند، اما این موضوع به پارامترهای مختلفی مثل عوامل اقتصادی،‌ سیاست‌های پولی، اتفاقات درون حوزه مثل آپدیت‌‌ها و هک‌‌ها و غیره بستگی دارد. بنابراین خبرهایی که در ارتباط با این حوزه منتشر می‌شوند، در مواقعی تاثیر زیادی بر قیمت می‌گذارند (اگر دوست دارید از اتفاقات روز باخبر باشید،‌ اخبار ارز دیجیتال میهن بلاکچین را دنبال کنید). همچنین مقاله زیر که به بررسی دلایل ریزش شدید قیمت بیت کوین در ۲۴ خرداد امسال پرداخته است،‌ نمونه‌ای از تاثیر اتفاقات مختلف بر قیمت رمزارزها است.

افراد در مواقعی که بازار نزولی می‌شود،‌ می‌توانند ارز دیجیتال خود مثل بیت کوین را به استیبل کوین تبدیل کنند تا ارزش آن کاهش نیابد. این امر از خروج سرمایه از بازار کریپتوکارنسی جلوگیری می‌کند. این استیبل کوین‌ها پشتوانه‌های مختلفی از طلا تا ارزهای فیات مثل دلار ممکن است داشته باشند.

معروف‌ترین و بزرگترین رمزارز باثبات تتر یا USDT نام دارد که ارزش آن برابر با یک دلار آمریکا است. در تفاوت پول فیات و رمز ارز اکثر موارد یک پای معاملات، تتر است و در ایران هم معاملات زیادی با تتر صورت می‌گیرد. تحلیل‌گران از تحلیل دامیننس تتر در بازار نیز برای تشخیص روند استفاده می‌‌کنند. جالب است بدانید که قیمت تتر در ایران با دلار تفاوت‌ دارد که در مقاله زیر دلیل این موضوع بررسی شده است.

پرسش و پاسخ (FAQ)

• شباهت های ارز دیجیتال و ارز فیات چیست؟
  ارز دیجیتال تقریبا تمام ویژگی‌های ارز فیات را به عنوان یک پول و ابزار پرداخت دارد. یکی از شباهت‌های مهم این است که هر دو پشتوانه فیزیکی و کالایی مثل طلا را ندارند (البته رمزارزهایی با پشتوانه طلا هم ایجاد شده‌اند،‌اما در مورد بیت کوین،‌اتریوم و دیگر ارزهای دیجیتال مطرح پشتوانه‌ فیزیکی وجود ندارد).
• تفاوت های ارز دیجیتال و ارز فیات چیست؟
  ارز فیات توسط دولت‌ها کنترل و چاپ می‌شود،‌ در حالی که کنترل ارز دیجیتال عموما به شبکه و جامعه آن سپرده می‌شود. برای استفاده از ارزهای دیجیتال محدودیت‌هایی که نظام بانکی وضع می‌کند،‌ وجود ندارد. در رمزارزها همه‌چیز شفاف است،‌اما هویت صاحب کیف پول‌ها پنهان است؛ بنابراین تراکنش‌های افراد قابل ردیابی نیست. بر خلاف ارزهای فیات، تراکنش‌های ارز دیجیتال غیر قابل بازگشت هستند.
• ارز دیجیتالی چه مزایایی نسبت به ارز فیات دارد؟
  از مزایای ارزهای دیجیتال نسبت به ارز فیات می‌توان به جابجایی آسان، شفافیت، دسترسی جهانی، ورود آزاد و بدون محدودیت، عدم کنترل و اعمال قدرت دولت‌‌ها و همچنین خدمات ۲۴ ساعته اشاره کرد.
• ارز فیات چه مزایایی نسبت به ارز دیجیتال دارد؟
  از مزایای ارز فیات نسبت به ارز دیجیتال می‌توان به پایداری آن در مقابل نوسان زیاد رمزارزها، اعتماد عمومی و عدم نیاز به دانش خاص و همچنین جلوگیری از پرداخت مجرمین اشاره کرد.

جمع‌بندی

مدت‌ها است که برخی می‌گویند ارزهای دیجیتال آمده تا دلار و به طور کلی ارز فیات را نابود کند و برخی دیگر نیز رمزارزها را وسیله‌ای برای سفته‌بازی و در نهایت حبابی می‌دانند که از بین خواهد رفت. اگر بخواهیم واقع‌بینانه به این قضیه نگاه کنیم،‌ بدون شک ارزهای دیجیتال دستاوردها، مزایا و تحولاتی را به خود به همراه آورده‌اند. اما هنوز نواقص زیادی دارند و معایب آن‌‌ها در برابر ارزهای قابل چشم‌پوشی نیستند. شاید در آینده شاهد شکل‌گیری ارزی در مرز بین کریپتوکارنسی و ارز فیات باشیم. در این مقاله سعی کردیم تا مقایسه ای بین رمزارز و ارز فیات داشته باشیم و به تفاوت ها و شباهت های ارز دیجیتال و ارز فیات اشاره کنیم. نظر شما درباره مقایسه این دو کلاس دارایی چیست؟ آینده رمزارزها را چطور می‌بینید؟

مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال

مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال در این مقاله سوال‌های زیادی را پاسخ خواهد داد . تغییر سیستم های مالی دنیا در گذر زمان و ظهور ارزهای دیجیتال ، چالش های جدیدی در برابر علاقه مندان به دنیای سنتی و مدرنیسم قرار داده است .

پول فیات

پول فیات نوعی از ارز است که توسط دولت ها صادر و توسط مقامات پولی و بانکی آن کشور مثل بانک مرکزی تنظیم ، چاپ و یا ضرب می گردد . ارز فیات همان پولی است که مردم به صورت روزمره از آن استفاده می کنند .

ارزش پول فیات به دلیل اینکه مانند گذشته پشتوانه ای مانند طلا یا نقره ندارد ، دولتی است که آنرا صادر کرده است . همچنین ارزش آن به باور ، اعتبار ، پذیرش در استفاده در تراکنش های دو طرف ، حمایت دولت و …. است . ارزش پول فیات از ارتباط بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت نیز حاصل می گردد .

بیشتر ارزهای کاغذی دنیا مانند : دلار آمریکا ، یورو در اروپا و دیگر ارزهای مهم پول فیات هستند .

ارز فیات می تواند به صورت کاغذی و اسکناس ، به صورت الکترونیکی ، پی پال ، کارت های اعتباری و … باشد .

فیات یک لغت لاتین و به معنی حکم ” باید بشود ” ، ” بگذار بشود ” است .

تاریخچه ارز فیات

در کشور چین حدود قرن یازدهم میلادی و در زمان سیچوآن ، برای اولین بار ، به جهت خرید ابریشم ، نقره و طلا ، تصمیم به چاپ پول کاغذی گرفته شد .

همچنین پس از آن در حوالی قرن سیزدهم و در زمان یکی از نوادگان چنگیز به نام کوبلای خان بود که ارز فیات در سرزمین های تحت سلطه وی شروع به کار کرد . هرچند برخی مورخان معتقند هزینه بالای راه اندازی این سیستم و تورم ناشی از آن باعث سقوط سلطنت کوبلای خان شد .

در قرن هفدهم نیز اروپائیان به این امر روی آوردند . کشورهایی مانند اسپانیا ، هلند و سوئد از ارز فیات استفاده می کردند . عدم موفقیت سوئد در این امر باعث شد درنهایت سیستم مالی این کشور به استاندارد نقره روی گردان شود .

در قرن های 18 و 19 فرانسه و تمام مستعمرات آن و کشورهای آمریکای شمالی به تدریج شروع به استفاده از این سیستم پولی نمودند .

مدتی بعد و در قرن بیستم ، تا سال 1933 ایالات متحده آمریکا مجدد به سمت پول کالایی رفتند . در این سال دولت مبادله پول های کاغذی را با سایر کالاها و طلا متوقف کرد . و نهایتا در سال 1971 رئیس جمهور تفاوت پول فیات و رمز ارز ایالات متحده “ریچارد نیکسون” پول فیات را رسما جایگزین استاندارد طلا نمود . پس از این تصمیم بود که استاندارد طلا در تمام کشورهای دنیا متوقف شد و ارز فیات جایگزین سیستم پولی سنتی گذشته گردید .

مزایای استفاده از ارز فیات

معایب استفاده از ارز فیات

ارز دیجیتال ، رمز ارز

رمزارز یا ارز دیجیتال : (Cryptocurrency) یکی از مدل های ارز مجازی است که از تکنولژی رمزنگاری در ساخت و طراحی آن استفاده شده و معمولاً به صورت نامتمرکز اداره می‌شود.

رمزارز (یا رمزپول، یا ارز رمزپایه) نوعی پول دیجیتال است . در آن تولید تأیید اصالت تراکنش ها با استفاده از الگوریتم‌های رمزگذاری کنترل می گردد . و معمولاً به‌ صورت نامتمرکز (بدون وابستگی به یک بانک مرکزی) به انجام کار می پردازند . با توجه به تعریف های زیادی که در مورد رمزارزها به وجود آمده این عبارت از نظر حقوقی دقت کافی ندارد .

به دلیل کنترل نامتمرکز ، رمزارزها معمولا مقابل سیستم بانکداری قرار می گیرند . این نامتمرکز بودن در رمزارزها از طریق تکنولژی بلاک چین امکان پذیر شده که خود آن نوعی از دفتر کل توزیع شده است .

اولین کریپتوکارنسی نامتمرکز بیت کوین نام دارد که در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو ایجاد و عرضه گردید .

تعریف رمزارز در واژه نامه مریم وبستر :

«هرگونه تفاوت پول فیات و رمز ارز ارزی که تنها به صورت دیجیتالی وجود دارد . معمولاً صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارد . اما از سامانه توزیع شده برای ذخیره تراکنش‌ها و مدیریت انتشار واحدهای جدید استفاده می‌کند و برای ممانعت از جعل و تراکنش‌های متقلبانه بر رمزنگاری تکیه دارد»

تعریف رمزارز در واژه نامه آکسفورد :

هر گونه سامانه پول الکترونیکی که برای خرید و فروش آنلاین استفاده می‌شود و نیازی به بانک مرکزی نداشته باشد .

مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال

پول فیات و مرز ارز روشهایی برای پراخت هستند اما بایکدیگر تفاوتهایی نیز دارند . برخی از تفاوتهای ارزفیات و رمزارز به شرح زیر است .

قانونی بودن

اولین موضوع در مقایسه ارز فیات و رمزارز شکل قانونی بودن آنها می باشد . دولت‌ها ارزهای فیاتی را صادر می‌کنند که توسط بانک مرکزی آن کشور تنظیم گردیده باشد . پول فیات مانند یک مناقصه قانونی است که در بیشتر اوقات به ‌عنوان روش رسمی برای انجام تراکنش‌ها تلقی می‌شوند. دولت‌ها عرضه پول فیات را کنترل می‌کنند و با کنترل سیاست‌های توزیع، ارزش آن‌ها را در زمان‌های مختلف تغییر می‌دهند.

از سوی دیگر رمزارزها اساساً دارایی‌های دیجیتال هستند . به‌عنوان روش تبادلی استفاده می‌شوند که دولت هیچ کنترلی بر روی آن ندارد. خصوصیت غیرمتمرکز بودن آن بدین معنی است که هیچ مقام مرکزی تفاوت پول فیات و رمز ارز بر روی ارزش آن کنترل و اثر ندارد. برخی از کشورها رمزارزها را ممنوع کرده‌اند . دلیل نگرانی دولتها آن است که از آن‌ها برای فعالیت‌های غیرقانونی مثل تروریسم و پول‌شویی استفاده گردد .

ماهیت فیزیکی

رمزارزها به دلیل اینکه به‌صورت آنلاین و مجازی کار می‌کنند، به شکل فیزیکی قابل لمس نیستند. در عوض ارزهای فیات دارای جنبه فیزیکی هستند و به شکل سکه و اسکناس موجود هستند تا به تفاوت پول فیات و رمز ارز شکل فیزیکی قابل حس کردن باشند. جنبه فیزیکی پول فیات در حال حاضر چالش‌های بسیاری را با خود به همراه دارد و جابه‌جایی این مقدار عظیم از پول نیز سخت خواهد بود .

جنبه تبادل

مورد کلیدی بعدی در مقایسه ارز فیات و رمزارز این است که رمزارزها به شکل دیجیتالی موجود هستند و توسط کامپیوترها ایجاد می‌شوند و به شکل قطعه کدی خصوصی عمل می‌ نمایند . روش تفاوت پول فیات و رمز ارز تبادل آن‌ها نیز کاملاً دیجیتال است. در مقابل، پول فیات می‌تواند هم به شکل دیجیتال و هم به شکل فیزیکی مورد استفاده قرار بگیرد. سرویس‌های پرداخت الکترونیک به افراد اجازه انتقال پول فیات را به‌ صورت دیجیتال می‌دهد. همچنین افراد می‌توانند با یکدیگر از این طریق تعامل کنند و پول را به صورت فیزیکی جابه‌جا کنند.

عرضه

یک تفاوت اصلی دیگر در مقایسه ارز فیات و رمزارز در نحوه عرضه است. پول فیات دارای عرضه نامحدود است و این مسئله به این معنی است که مقامات مرکزی هیچ محدودیتی برای تولید پول ندارند. اکثر رمزارزها در عرضه ظرفیتی مشخص دارند و این یعنی مجموعه‌ای مشخص از کوین‌ها برای عرضه وجود دارد. برای مثال، کل تعداد بیت‌کوین‌هایی که عرضه خواهد شد ۲۱ میلیون است. با پول فیات، غیرممکن است که بتوان مقدار پول در گردش را در هر بازه زمانی مشخص کرد ولی با رمزارزها، چنین کاری ممکن است.

ذخیره‌سازی

مجازی بودن رمزارزها به این معنی است که آن‌ها به ‌صورت آنلاین در دسترس هستند. بدین ترتیب در کیف‌پول‌های دیجیتال ذخیره می‌شوند که عموماً با نام کیف‌پول رمزارز شناخته می‌شوند. در حالی ‌که اکثر کیف‌پول‌های دیجیتال مدعی هستند که ذخیره‌سازی امنی ارائه می‌کنند، ولی برخی از آن‌ها هک شده‌اند و باعث شده است افراد دارایی‌های بسیاری را از دست بدهند.

از سوی دیگر تنوع پول فیات به این معنی است که آن را می‌توان به اشکال مختلف ذخیره کرد. برای مثال، فراهم‌کنندگان سرویس‌های پرداخت‌ مثل پی‌پال، به افراد اجازه ذخیره پول فیات به شکل دیجیتال را نیز می‌دهد. بانک‌ها نیز مسئول مراقبت از ارزهای فیزیکی هستند. رمزارزها و پول‌های فیات با ویژگی‌هایی همراه هستند که باعث می‌شود بدون در نظر گرفتن صلاحیت آن‌ها، به آن‌ها به شکل وسیله‌ای برای سواستفاده دولت‌ها نگاه نشود. با این ‌حال، معایبی نیز دارند و در سراسر دنیا مناقشاتی در مورد کاربرد هر یک از این ارزها وجود دارد.

سخن آخر

در مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال می توان گفت : هرچند ارزهای دیجیتال در چند سال اخیر جایگاه مناسبی در اقتصاد جهانی پیدا نموده اند ، اما هنوز هم ارز فیات رایج‌ترین سیستم مالی در دنیاست. دلار، پوند و یورو با توجه به کشورهای چاپ کننده‌ی آن‌ها که همگی اقتصادهای قدرتمندی دارند . هنوز مهم‌ترین رکن فعالیت‌های اقتصادی در گوشه و کنار دنیا هستند. این ارزها هرچند تاریخچه سفیدی ندارند و مشکلات فراوانی تا به اینجا برای کشورهای مختلف و اقتصاد آن‌ها ایجاد کرده‌اند، اما هنوز هم پذیرش عمومی بیشتری نسبت به ارزهای دیجیتال در دنیا وجود دارد .

با این وجود به نظر می رسد زمان زیادی لازم است تا مردم دنیا به جای پولهای فعلی قابل لمس ، پولهایی را که به صورت یک کد نوشتاری تولید می گردند را بپذیرند . به هر حال همچنان آینده هر دوی این نظامهای مالی در پرده ای از ابهام قرار دارد و آینده مشخص خواهد کرد کفه ترازو در سالهای بعد به سمت کدامیک سنگین تر شده و توانایی تسخیر بازار های مالی را بدست می آورند .

تفاوت های پول فیات و ارزهای دیجیتال

تفاوت پول فیات و ارزهای دیجیتال در چیست؟ این یکی از سوالاتی است که شاید با رونق گرفتن بیش از پیش ارزهای دیجیتال و پذیرش عمومی بیشتر آنها از سوی مردم برای خیلی ها پیش بیاید که این ارزها چه چیزی هستند و چه تفاوتهایی با همدیگر دارند. پیش از پرداختن به نقاط افتراق این دو ارز ابتدا تعریفی از آنها ارائه خواهیم داد.

پول فیات

هسته اصلی و اولیه اقتصاد را پول تشکیل می دهد. در حال حاضر کلیه پولهای استفاده شده در اقتصاد، با نام ارز یا پول فیات شناخته می شوند. پول فیات در اصل به همان پولهای دولتی و رایج در کشورها اطلاق می گردد که از هیچ پشتوانه فیزیکی همچون طلا یا نقره برخوردار نیستند. این ارزها بوسیله خود دولتها و بانکهای مرکزی بوجود آورنده آنها پشتیبانی می شوند. همچنین اعتبار این ارزها حاصل توافق هزاران سیستم مبتنی بر یک الگوریم است. از سویی ارزش پول فیات امروزه به میزان عرضه و تقاضا و ثبات اقتصادی کشور بوجود آورنده آن نیز بستگی دارد.

ارز دیجیتال

ارز دیجیتال (Cryptocurrency) به شکل خاصی از پول دیجیتال که بر پایه علم رمزنگاری شکل گرفته، گفته می شود. این ارزها مجازی بوده و هیچ گونه شکل فیزیکی ندارند. اساسا سه ویژگی باعث تمایز این ارزها با پول فیات می شود که عبارتند از غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن که تحقق این ویژگیها در گرو استفاده از فناوری بلاک چین است.
ماهیت غیرمتمرکز بودن این ارزها به این موضوع اشاره دارد که آنها در کنترل و تحت نظارت هیچ سازمان، گروه یا نهادی نیستند. به این معنی که شما می توانید به صورت کاملا مستقیم و بدون اعمال دخالت از سوی هیچ واسطه ای و تنها از طریق اینترنت کریپتوکارنسی ها را به شخصی دیگری ارسال نمایید بدون اینکه نیازی به افتتاح حساب و یا استفاده از خدمات بانکها یا هر نهاد دیگری داشته باشید.
فرایند ایجاد و توزیع رمزارزها نیز همانند پولهای فیات مبتنی بر سازوکارهای مختلفی است. برخی از آنها همانند بیت کوین با ماینینگ ایجاد می شوند و در برخی دیگر تمامی سکه ها از قبل استخراج شده و روی شبکه قرار گرفته اند.

تفاوت های ارز فیات با ارز دیجیتال

علیرغم اینکه پول فیات و ارزهای دیجیتال هر دو به عنوان روشی برای پرداخت مورد استفاده قرار می گیرند، اما میان آنها تفاوت های بنیادی هم وجود دارد که در ادامه این مقاله از تتر ایران به ذکر آنها خواهیم پرداخت.

قانونی بودن

داشتن جنبه قانونی یکی از اولین مولفه ها برای ذکر تفاوت میان ارز دیجیتال با پول فیات است. تنظیمات مربوط به ارزهای فیات صادر شده توسط دولتها به عهده بانکهای مرکزی کشورها می باشد. پول فیات همانند یک مناقصه قانونی، اغلب به عنوان یک روش رسمی برای انجام تراکنش ها مورد استفاده قرار می گیرد. فرایند عرضه و توزیع ارز فیات توسط دولتها کنترل شده و دولتها سعی دارند ارزش آن را با اتخاذ سیاست های توزیع، در بازه های زمانی مختلف تغییر دهند.
اما رمز ارزها در قالب دارایی های دیجیتالی جای می گیرند که از آنها بیشتر به عنوان یک روش تبادلی استفاده می شود و دولتها هیچ نقشی در کنترل آنها ندارند. ویژگی غیرمتمرکز بودن نیز به همین امر اشاره دارد که ارزش این ارزها به هیچ وجه تحت تاثیر هیچ مقام و مسئول مرکزی قرار نمی گیرد. همین ویژگی باعث شده که فعالیت رمز ارزها در برخی از کشورها ممنوع اعلام شود و این به دلیل احتمال به کارگیری این ارزها در فعالیت های مجرمانه مانند تروریسم و پول شویی است.

ماهیت فیزیکی

رمز ارزها فاقد ماهیت فیزیکی هستند و ارز مجازی محسوب می شوند و امکان لمس آنها به صورت فیزیکی وجود ندارد. این در حالی است که ارزهای فیات از جنبه فیزیکی برخوردار بوده و شکل معمول آنها در قالب سکه و اسکناس است و به صورت کاملا فیزیکی می توان آنها را کامل لمس کرد. شاید داشتن همین جنبه فیزیکی ارزهای فیات است که باعث شده در امر جابجایی با چالش های بسیاری روبرو شود و همین نقیصه زمینه ساز محبوبیت و مقبولیت بیشتر ارزهای رمزپایه بویژه افزایش رغبت به حضور در بازار خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال شده است.

تبادل

یکی از موارد افتراق کلیدی میان ارز فیات و ارزهای دیجیتال به جنبه تبادل در آنها بر می گردد. بدین صورت که رمز ارزها شکل دیجیتالی داشته و خلق آنها بواسطه کامپیوترها ممکن می شود و عملکرد آنها به صورت یه قطعه کد خصوصی است. روش تبادل در این ارزها نیز کاملا به شکل دیجیتالی است. در مقابل پول فیات را هم می توان به صورت فیزیکی و هم دیجیتالی مبادله کرد. افراد با استفاده از سیستم های پرداخت الکترونیکی می توانند به راحتی اقدام به نقل و انتقال پول فیات به صورت دیجیتالی کنند. همچنین امکان جابه جایی و مبادله ارزهای فیات در جریان معاملات به صورت کاملا فیزیکی نیز امکان پذیر است.

نحوه عرضه به عنوان یک تفاوت اصلی در رابطه با ارزهای فیات و رمز ارزها در نظر گرفته می شود. پول فیات معمولا مشمول عرضه به صورت نامحدود می شود و بانک های مرکزی می توانند بنا به صلاح دید دولتها و سیاست های پولی و مالی خود اقدام به عرضه و توزیع این پولها کنند و هیچ محدودیتی برای چاپ پولهای رایج یا فیات وجود ندارد. اما در نقطه مقابل رمز ارزها وجود دارند که معمولا سازوکارهای مشخصی برای عرضه آنها در تفاوت پول فیات و رمز ارز نظر گرفته شده است و بسیاری نیز همچون بیت کوین از میزان عرضه محدودی برخوردارند. به عبارتی مجموعه ای مشخص از کوین ها به منظور عرضه در این ارزها پیش بینی شده است. در واقع مشخص کردن مقدار پول در گردش برای هر بازه زمانی در پولهای فیات به نوعی غیرممکن است، امری که در رمزارزها به سادگی امکان پذیر می شود.

ذخیره سازی

مجازی بودن رمز ارزها در واقع به دسترس پذیر بودن آنها به صورت آنلاین دلالت دارد و ذخیره آنها در کیف پولهای دیجیتال انجام می گیرد که از آنها با عنوان کیف پول ابری یا آنلاین یاد می شود. علیرغم اینکه بسیاری از کیف پولها مدعی ذخیره سازی ایمن ارزهای دیجیتال هستند، اما در عین حال برخی از آنها توسط هکرهای حرفه ای هک شده اند که در نتیجه آن دارایی های دیجیتال بسیاری از دست رفته است.
اما پولهای فیات را می توان به اشکال مختلفی ذخیره سازی کرد. شما با استفاده از سرویس هایی پرداخت همانند پی‌پال می توانید اقدام به ذخیره پول فیات خود در این سیستم ها به شکل دیجیتال کنید. همچنین بانکها نیز از سالیان دور به عنوان نهادی برای مراقبت از ارزهای فیزیکی تاسیس شده اند و این عمده ترین کاربرد آنها تعریف شده است.