اختیار معامله ارز

حجم روزانه معاملات آپشن بیت کوین در صرافی های مختلف

قرارداد اختیار معامله (Option) چیست؟

اختیار معامله یا Option قراردادی است قانونی بین یک خریدار و یک فروشنده به نحوی که خریدار Option، حق خرید یا فروش یک دارایی مشخص را در یک قیمت توافقی و تا یک زمان معین، از فروشنده خریداری کرده و مبلغی برای در اختیار داشتن این حق تا آن زمان می‌پردازد. این یک قرارداد الزامی برای فروشنده ولی یک اختیار و نه الزام برای خریدار Option است. به عبارت دیگر قرارداد اختیار معامله نوع خاصی از ابزار مشتقه است و می‌تواند در بورس و یا خارج از بورس مورد معامله قرار گیرد. برحسب دارایی مورد نظر انواع مختلفی از اختیار معامله‌ها وجود دارد اما بیشتر اختیار معامله‌هایی که در بورس‌ها معامله می‌شوند دارایی پایه‌شان سهام و یا قراردادهای آتی است. اما اختیار معامله‌هایی که در بازارهای خارج از بورس صورت می‌گیرند شامل دارایی‌های پایه زیادی مثل اوراق بهادار، ارزها، دارایی‌های فیزیکی، سواپ‌ها و بسته‌ای از دارایی‌ها (Basket Of Assets) می‌شوند. اختیار معامله‌ها در هر قراردادی می‌توانند ظاهر شوند. در معاملات Option، قابلیت‌ها و کاربردهای متنوع و منحصر به فرد Option به عنوان یک ابزار قدرتمند در کنترل ریسک سرمایه‌گذاری و ایجاد سودآوری در شرایط مختلف نوسانات بازار (صعودی، نزولی و حتی راکد) بررسی می‌شود.

A. راهنمای بخش ها

B. راهنمای سامانه ها

C. راهنمای ابزارها + ویژگی ها

D. راهنمای پروفایل ها

E. راهنمای حساب + پنل کاربری

F. مفاهیم و آموزش های پایه

G. آموزش مفاهیم و روش های تحلیلی

H. آموزش روش ها و مفاهیم معاملاتی

I. روش ها و مفاهیم پرداخت ارزی

هر گونه کپی برداری از محتوا، تولیدات، شکل و سایر اجزای سایت صرفا با موافقت مکتوب مجاز می باشد

اختیار معامله یا معاملات آپشن (Option contract) چیست؟

قرارداد اختیار معامله یا آپشن امکان جالبی را برای تریدرها فراهم می‌کند. در واقع شما با خریداری این قرارداد اختیار استفاده از آن را خریداری می‌کنید. این نوع قرارداد بسیار قدیمی است و گویا به زمان یونان باستان باز می‌گردد. در این مقاله می‌کوشیم تا مفهوم و اجزاء آن را بررسی کرده و همچنین مزایا و معایب آن را برشمریم.

قرارداد اختیار معامله یا معاملات آپشن (Option contract) چیست؟

قرارداد اختیار معامله توافقی است که طی آن حق خرید و فروش یک دارایی در قیمتی از پیش تعیین شده و در تاریخی مشخص به تریدر واگذار می‌شود. با اینکه این قرارداد شبیه به قرارداد آتی (Futures Option) است اما تریدرهایی که قرارداد اختیار معامله خریداری می‌کنند مجبور نیستند مواضع خود را تسویه کنند.

قرارداد اختیار معامله نوعی ابزار مشتقه است که می‌تواند مبتنی بر طیف وسیعی از دارایی‌های پایه از قبیل سهام و رمزارزها باشد. این قرارداد همچنین می‌تواند از شاخص‌های مالی مشتق شود. قرارداد اختیار معامله معمولا جهت پوشش ریسک در مواضع موجود و معاملات سفته‌بازی (Speculative Trading) به کار می‌رود.

حجم روزانه معاملات آپشن بیت کوین در صرافی های مختلف

نحوه کارکرد اختیار معامله

دو نوع اختیار معامله وجود دارد که به اختیار فروش و خرید (Puts and Calls) مشهور است. اختیار خرید (Call options) حق خرید دارایی پایه و اختیار فروش (Put options) نیز حق فروش دارایی را به صاحب قرارداد اعطا می‌کند. بدین ترتیب معامله‌گران هنگامی اختیار خرید را انتخاب می‌کنند که انتظار داشته باشند قیمت دارایی افزایش یابد و متقابلا زمانی اختیار فروش را بر می‌گزینند که انتظار کاهش قیمت داشته باشند. همچنین ممکن است معامله‌گران با امید به ثبات قیمت‌ها از اختیار خرید و فروش جهت شرطبندی در نوسانات بازار استفاده کنند.

قرارداد اختیار معامله حداقل شامل چهار جزء است: مقدار، تاریخ انقضا، قیمت اِعمال (Strike price) و قیمت قرارداد اختیار معامله (Premium). مقدار سفارش به تعداد قراردادهایی که معامله می‌شود اشاره دارد. تاریخ انقضا، تاریخی است که پس از سررسید آن تریدر نمی‌تواند از اختیار معامله استفاده کند. قیمت اِعمال، قیمتی است که دارایی در آن فروخته و یا خریده خواهد شد. و پرمیوم یا قیمت قرارداد نیز قیمت معاملاتی قرارداد اختیار معامله است. این قیمت نمایانگر مبلغی است که که سرمایه‌گذار برای به دست آوردن قدرت انتخاب باید بپردازد. در نتیجه خریداران قرارداد را بر اساس قیمت قرارداد از فروشندگان خریداری می‌کنند. قیمت پرمیوم دائم در حال تغییر است زیرا هر چه می‌گذرد به تاریخ انقضا نزدیک‌تر می‌شود.

اگر قیمت اِعمال از قیمت بازار کمتر باشد، تریدر می‌تواند دارایی را با تخفیف خریده و بعد از احتساب قیمت قرارداد از اختیار معامله استفاده کرده و کسب سود کند. اما اگر قیمت اِعمال بیشتر از قیمت بازار باشد، تریدر هیچ دلیلی برای استفاده از اختیار معامله ندارد و قرارداد بلا استفاده محسوب می‌گردد. اگر از اختیار معامله استفاده نشود تریدر صرفا به اندازه قیمت قرارداد ضرر می‌کند.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که گرچه خریداران قادرند تا بین استفاده کردن و یا استفاده نکردن از اختیار خرید و فروش انتخاب کنند اما این مساله در مورد فروشندگان به تصمیم خریداران بستگی دارد.

پس اگر خریدار قرارداد اختیار خرید بخواهد از اختیار خود استفاده کند، فروشنده مجبور است دارایی را به فروش رساند. این یعنی فروشندگان نسبت به خریداران در معرض ریسک بیشتری قرار دارند. در حالی که زیان خریداران صرفا به مبلغ پرداختی قیمت قرارداد محدود می‌شود، فروشندگان بسته به قیمت بازاری دارایی مستعد مقدار زیان بیشتری هستند.

برخی از قراردادهای اختیار معامله (Option contract) حق استفاده از آن را پیش از تاریخ انقضا به معامله‌گران اعطا می‌کند. این نوع قرارداد معمولا به قرارداد اختیار معامله آمریکایی مربوط می‌شود. نمونه اروپایی اختیار معامله تنها می‌تواند در تاریخ انقضا استفاده شود. لازم به ذکر است که این عناوین ارتباطی با مکان جغرافیایی آنها ندارد.

عوامل موثر در قیمت قرارداد اختیار

مبلغ قیمت قراداد تحت تاثیر چند عامل قرار دارد. برای ساده‌سازی فرض می‌کنیم که قیمت قرارداد اختیار حداقل به 4 مولفه بستگی دارد: قیمت دارایی پایه (underlying asset’s price)، قیمت اِعمال (strike price)، مدت زمان باقی مانده تا تاریخ انقضا، بی‌ثباتی (volatility) یا تلاطم بازار (یا شاخص). این چهار جزء هر کدام تاثیرات متفاوتی بر قیمت قرارداد اختیار خرید و فروش دارند که در جدول زیر نمایان است.

قیمت قرارداد اختیار فروش	قیمت قرارداد اختیار خرید
کاهش می‌یابد	افزایش می‌یابد	افزایش قیمت دارایی
افزایش می‌یابد	کاهش می‌یابد	قیمت اِعمال بالاتر
کاهش می‌یابد	کاهش می‌یابد	کاهش زمان
افزایش می‌یابد	افزایش می‌یابد	بی‌ثباتی

طبیعتا اختیار معامله ارز قیمت دارایی و قیمت اِعمال تاثیر معکوسی بر قیمت قرارداد اختیار خرید و فروش دارند. در مقابل زمان کمتر به معنی قیمت پایین‌تر برای هر دو نوع قرارداد اختیار معامله است. دلیل اصلی آن این است که با کمتر شدن زمان باقی مانده و نزدیک شدن به زمان انقضا، احتمال اینکه تریدرها بتوانند از قرارداد به نفع خود بهره گیرند کمتر می‌شود. از طرفی دیگر، افزایش سطح بی‌ثباتی معمولا باعث افزایش قیمت قرارداد اختیار معامله می‌شود. به همین جهت، قیمت قرارداد نتیجه ترکیب عوامل و فاکتورهای فوق است.

اختیار معامله یونانی

اختیار معامله یونانی‌ ابزاری است که برای اندازه‌گیری برخی از عوامل موثر بر قیمت قرارداد طراحی شده‌ است. این حروف مقادیری آماری هستند که جهت اندازه‌گیری ریسک یک قرارداد خاص به کار رفته و بر اساس متغیرهای مبنایی متفاوتی طرح ریزی شده اند. در پایین برخی از این حروف یونانی به همراه شرح مختصری از آنچه اندازه‌گیری می‌کنند، آمده است:

• دلتا (δ): مقدار تغییر قیمت قرارداد اختیار معامله را در ارتباط با قیمت دارایی پایه اندازه‌گیری می‌کند. برای مثال دلتای 0.6 اشاره دارد به اینکه قیمت قرارداد به ازای هر 1 دلار تغییر قیمت دارایی به اندازه 0.6 دلار تغییر خواهد کرد.
• گاما (γ): نرخ تغییر دلتا در طول زمان را اندازه‌گیری می‌کند. در نتیجه اگر دلتا از 0.6 به 0.45 تغییر کند، مقدار گاما 0.15 خواهد شد.
• تتا (θ): تغییر قیمت را در رابطه با هر روزی که از مدت قرار داد می‌گذرد اندازه‌گیری می‌کند. این حرف نشان می‌دهد که با نزدیک شدن به تاریخ انقضا، قیمت قرارداد چه مقدار تغییر می‌کند.
• وگا (𝛎): نرخ تغییر قیمت قرارداد را بر حسب 1 درصد تغییر بی‌ثباتی دارایی پایه اندازه‌گیری می‌کند. افزایش در مقدار وگا نمایانگر افزایش قیمت قرارداد خرید و فروش است.
• رو (ρ): تغییرات قیمت قرارداد را در رابطه با نوسانات نرخ بهره اندازه می‌گیرد. افزایش نرخ بهره معمولا سبب افزایش اختیار خرید و کاهش اختیار فروش می‌شود. به اختیار معامله ارز همین جهت «رو» برای اختیار خرید عددی مثبت و برای اختیار فروش عددی منفی است.

چگونه و کجا از اختیار معامله استفاده کنیم؟

پوشش ریسک (Hedging)

قرارداد اختیار معامله به صورت گسترده‌ای به عنوان ابزار پوشش ریسک (Hedging) مورد استفاده قرار می‌گیرد. نمونه بارز استفاده از استراتژی پوشش ریسک برای تریدرها خرید اختیار فروش ارز دیجیتالی است که نگهداری می‌کنند. اگر ارزش کلی ارزدیجیتالی که نگهداری می‌شود به سبب کاهش قیمت تنزل پیدا کند، استفاده از اختیار فروش می‌تواند زیان وارد شده را کاهش دهد.

برای مثال فرض کنید آلیس با امید به افزایش قیمت بازار، 100 اتریوم خریداری می‌کند، هر کدام به قیمت 500 دلار. علاوه بر آن آلیس برای پوشش ریسک ناشی از احتمال سقوط قیمت تصمیم می‌گیرد با پرداخت 480 دلار به عنوان قیمت اِعمال و پرداخت 20 دلار به ازای هر اتریوم به عنوان قیمت قرارداد، اختیار فروش خریداری کند. اگر بازار نزولی شود و قیمت اتریوم به 350 دلار کاهش یابد، می‌تواند از اختیار فروش خود برای کاهش زیان حاصل شده استفاده کرده و هر اتریوم خود را به جای 350 دلار به قیمت 480 دلار بفروشد. اما اگر بازار صعودی شود نیازی به استفاده از قرارداد اختیار نخواهد داشت و تنها به اندازه قیمت قرارداد زیان خواهد کرد.

در این سناریو، آلیس در قیمت 520 دلار (500 دلار + 20 دلار به ازای هر اتریوم) به نقطه سر به سر می‌رسد (هزینه و درآمد برابر است و سود و زیانی وجود ندارد)، در حالی که زیان وی به 4000 دلار محدود می‌شود (2000 دلار بابت قیمت قرارداد اختیار فروش و 2000 دلار نیز بابت فروش اتریوم در قیمت 48 دلار )

معاملات سفته‌بازی (Speculative trading)

قرارداد اختیار معامله (Option contract) به صورت گسترده‌ای در معاملات سفته‌بازی (Speculative trading) هم به کار می‌رود. برای مثال تریدری که باور دارد قیمت یک دارایی افزایش می‌یابد، می‌تواند اختیار خرید خریداری کند. اگر قیمت دارایی از قیمت اِعمال پیشی گیرد، تریدر می‌تواند از اختیار خرید استفاده کرده و آن را با تخفیف بخرد. هنگامی که قیمت دارایی بیشتر یا کمتر از قیمت اِعمال است، سبب می‌شود قرارداد سودآور باشد و گفته می‌شود که قرارداد اختیار معامله در سود قرار دارد (in-the-Money). همچنین اگر در زیان باشد گفته می‌شود که اختیار معامله خارج از سود است(out-of-the-Money).

استراتژی‌های اصلی

تریدر می‌تواند حین معاملات آپشن طیف وسیعی از استراتژی‌ها را بر مبنای چهار موضع اصلی به کار گیرد. در مقام خریدار می‌تواند اختیار خرید یا اختیار فروش خریداری کند. و به عنوان فروشنده نیز می‌تواند اختیار خرید یا اختیار فروش بفروشد. همان طور که اشاره شد، فروشندگان مجبورند هنگامی که نگهدارنده قرارداد تصمیم دارد تا از آن استفاده کند، دارایی را بخرند و یا بفروشند.

استراتژی‌های معاملاتی متفاوت آپشن بر اساس ترکیبات متنوع اختیار خرید و فروش وضع شده‌اند. اختیار فروش حمایتی (Protective Puts)، اختیار خرید تامینی (Covered call)، اختیار معامله دو لنگه (Straddle) و اختیار معامله مسدود (Strangle) نمونه‌های اصلی این استراتژی‌ها هستند.

• اختیار فروش حمایتی (Protective Puts): عبارت است از خرید قرارداد اختیار فروش یک دارایی‌ در حالتی که فرد از قبل مالک دارایی است. این استراتژی در مثال قبل توسط آلیس استفاده شد. این استراتژی به بیمه سبد (Portfolio Insurance) نیز معروف است زیرا سرمایه‌گذار را در برابر روند نزولی بازار محافظت می‌کند و در عین حال در صورتی که قیمت دارایی افزایش یابد از پهنه ریسک محافظت می‌کند.
• اختیار خرید تامینی (Covered call): عبارت است از فروش قرارداد اختیار خرید یک دارایی که فرد از پیش مالک آن است. این استراتژی برای ایجاد درآمد اضافی ناشی از نگهدارای دارایی‌، توسط سرمایه‌گذاران مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر قرارداد استفاده نشود، سرمایه‌گذاران از قیمت قرارداد کسب عایدی می‌کنند. اگر به خاطر افزایش قیمت بازار از قرارداد استفاده شود، سرمایه‌گذاران مجبور میَ‌شوند تا مواضع خود را ترک کنند.
• اختیار معامله دو لنگه (Straddle): عبارت است از خرید یک اختیار خرید و یک اختیار فروش یک دارایی واحد با قیمت اِعمال و تاریخ انقضا یکسان. این استراتژی به تریدر اجازه می‌دهد که به اندازه‌ حرکت قیمت دارایی سود برد. به عبارتی ساده در این حالت تریدر بروی نوسانات و بی‌ثباتی بازار شرطبندی می‌کند.
• اختیار معامله مسدود (Strangle): عبارت است از خرید یک اختیار خرید و یک اختیار فروش که هر دو خارج از سود قرار دارند (مثلا قیمت اِعمال برای اختیار خرید بالاتر از قیمت بازار و برای اختیار فروش پایین‌تر از قیمت بازار است). اساسا اختیار معامله مسدود شبیه به اختیار معامله دو لنگه است اما هزینه کمتری نسبت به آن دارد. به هر حال برای آنکه اختیار معامله مسدود سودآور باشد، به سطح بالایی از بی‌ثباتی و تلاطم نیاز است.

مزایا و معایب قراردادهای اختیار

مزایا:

• مناسب برای پوشش دادن ریسک‌های بازار
• انعطاف بیشتر در معاملات سفته‌بازی
• لحاظ کردن چندین ترکیب و استراتژی معاملاتی، به همراه الگوهای منحصر به فرد ریسک به پاداش
• مستعد برای کسب سود از تمامی روندها از جمله صعودی، نزولی و خنثی (رنج)
• می‌تواند هنگام اتخاذ موضع در کاهش هزینه‌ها به کار رود.
• امکان استفاده همزمان در چندین معامله

معایب:

• درک نحوه سازوکار و محاسبه قیمت آپشن همیشه آسان نیست.
• ریسک‌ بالایی دارد به خصوص برای فروشندگان قرارداد
• در مقایسه با گزینه‌های متعارف استراتژی‌های معاملاتی پیچیده‌تری دارد.
• بازار معاملات آپشن اغلب سطح نقدینگی پایینی دارند و این امر باعث می‌شود که جذابیت کمی برای اکثر تریدرها داشته باشد.
• قیمت قرارداد اختیار معامله به شدت بی‌ثبات است و هر چه به تاریخ انقضا نزدیک شود بیشتر کاهش می‌یابد.

قرارداد اختیار چه تفاوت‌هایی با قرارداد آتی دارد؟

قرارداد آتی و قرارداد اختیار معامله هر دو از ابزار مشتقه هستند و از این رو موارد استفاده مشترکی دارند. علیرغم شباهت ‌شان به یکدیگر، یک تفاوت عمده در تسویه سازوکار آن‌ها وجود دارد.

بر خلاف اختیار معامله، قرارداد آتی هنگامی اجرا می‌شود که تاریخ انقضا آن سپری شده باشد، به این معنی که طرفین قرارداد از لحاظ قانونی مجبورند دارایی‌های پایه را با هم مبادله کنند. از طرفی دیگر، قرارداد اختیار معامله یا آپشن (Option contract) صرفا به اختیار و صلاحدید تریدر نگهدارنده قرارداد استفاده می‌شود. اگر خریدار قرارداد بخواهد از اختیار خود استفاده کند، فروشنده مجبور است تا دارایی پایه را معامله کند.

سخن پایانی

قرارداد اختیار معامله یا آپشن (Option contract) نوعی ابزاره مشتقه است که با استفاده از آن حق خرید و فروش یک دارای پایه در قیمتی مشخص و تاریخ انقضایی معین به تریدر داده می‌شود. در واقع وقتی تریدر احساس کند که قیمت یک دارایی در آینده افزایش پیدا می‌کند می‌تواند از اختیار خرید کسب سود کند و هنگامی که انتظار دارد که قیمت کاهش می‌یابد از اختیار فروش استفاده می‌کند. این قرارداد دو نوع دارد: اختیار خرید و اختیار فروش.

قرارداد آپشن حداقل دارای 4 جزء می‌باشد: مقدار، قیمت اِعمال، قیمت قرارداد و تاریخ انقضا. اختیار معامله که در مواردی از قبیل پوشش ریسک، معاملات سفته‌بازی و استراتژی‌های معاملاتی به کار می‌رود.

قرارداد آتی شبیه به آپشن است با این تفاوت که زمان استفاده از آتی بعد از تاریخ انقضاست ولی در آپشن تا پیش از سررسید قابل استفاده است. علاوه بر این در قرارداد آتی اختیاری وجود ندارد و در سررسید طرفین قرارداد مجبور به مبادله هستند.

در حال حاضر معاملات مشتقه ارزهای دیجیتال در صرافی های آنلاین زیادی قابل انجام است. مانند صرافی بایننس، Huobi Global، صرافی Bybit، صرافی اوکی اکس، صرافی بیت مکس و … البته بیشترین معاملات آپشن بیت کوین تا سال 2020 در صرافی Deribit انجام شده است.

قرارداد اختیار معامله (Option Contract) چیست؟ | قرارداد اختیار (Option Contract)

سرمایه گذاران در هر زمینه ای معمولا با اصطلاح قرارداد اختیار (Option Contract) در یک معامله آشنا هستند. شما چطور؟ آیا شما نیز جز افرادی هستید که در زمینه های مختلف سرمایه گذاری کرده اند؟ آیا با این اصطلاح آشنا هستید؟ بیائید در این مقاله به بررسی قرارداد اختیار (Option Contract) معاملات بپردازیم. با رمزینکس همراه شوید.

قرارداد اختیار (Option Contract) چیست؟

به زبان ساده می توان گفت که قرارداد اختیار یک ابزار مالی است که سرمایه گذاران در هر زمینه ای، می توانند از آن برای پیش بینی تغییرات بازار و یا تغییرات پورتفولیوی آن ها استفاده کنند.

یک قرارداد اختیار برای دارنده ی آن حقی را جهت خرید یا فروش مقدار مشخصی از سهام اصلی ، شاخص یا کالا با یک قیمت ثابت تا یک تاریخ معین، تعیین می کند اما بدون هیچ تعهدی. قرارداد اختیار ، یک قرارداد مشتق نامیده می شود زیرا ارزش آن به قیمت اصلی بازار آن بستگی دارد.

برای بخش اختیار در قرارداد اختیار یا Option Contract دو گزینه در نظر گرفته شده است که عبارتند از :

• Call : برای دارنده ی آن این حق را قائل می شود تا سهام اصلی یا کالای اساسی خود را خریداری کند.
• Put : دارنده ی این نوع قرارداد حق فروش آن سهام یا کالا را دارد.

با وجودی که قراردادهای اختیار مبتنی بر انواع بازارها از جمله بازارهای عجیب و غریب خارج از کشور نیز وجود دارد ، بیشتر سرمایه گذاران گزینه های موجود در سهام های معمولی را خریداری کرده و می فروشند.

این موضوع بسیار مهم است زیرا اختیارهایی که معاملات آن ها در بورس های داخلی انجام می شود استاندارد و تنظیم شده هستند. این بدان معنی است که شما می توانید مطمئن باشید آنچه خریداری می کنید دقیقاً همان چیزی است که در ذهن دارید.

به این نکته توجه کنید که یک سرمایه گذار باید در مورد اینکه چه کسی اختیارات را می فروشد و اینکه شما در حال پرداخت پول به چه کسی هستید، نگرانی داشته باشد. از دیگر این روش های میتوان به کپی تریدینگ اشاره کرد که در مقاله «کپی تریدینگ (Copy Trading) یا معاملات رونویس چیست؟» به طور کامل به آن پرداخته شده است.

آیا مایلید تا با بخش های قرارداد اختیار آشنا شوید؟ پس همچنان با رمزینکس همراه باشید.

بخش های یک قرارداد اختیار (Option Contract) معامله را بشناسید

به طور کلی اصطلاحات یک تجارت ، در قرارداد اختیار آن تجارت و معامله تعریف می شود. در این بخش ما یک مثال در مورد موارد موجود در قرارداد اختیار را برای شما آورده ایم. گرچه ممکن است ترتیب این موارد در قراردادهای مختلف، متفاوت باشد؛ اما فرمت هرچه که باشد، آنچه در ادامه برای شما خواهیم گفت، همه ی آنچه می باشد که شما لازم دارید تا اصطلاحات قرارداد اختیار را با آن تعریف کنید.

• سهام اصلی برای اختیار، به طور مثال شرکت اپل
• تاریخ انقضای اختیار
• تعیین نوع اختیار که از نوع put است یا call
• آخرین قیمت. این عددی است که آخرین خریدار برای آن پرداخته است. این عدد باید در ۱۰۰ ضرب شود تا قیمت آن به دلار محاسبه شود.

چگونه از قرارداد اختیار استفاده می شود؟

به طور کلی دو لیل اصلی برای استفاده از قرارداد اختیار وجود دارد که عبارتند از : پیش بینی و مراقبت.

بسیاری از سرمایه گذاران ترجیح می دند به جای خرید یا فروش کامل سهام اصلی، به استفاده از پیش بینی ها و گمانه زنی ها بپردازند.

به عنوان مثال ، اگر شما در بورس سهام صعودی قرار گرفته اید ، می توانید برای کسری از هزینه سهام خود ، گزینه call در آن سهام را خریداری کنید. اگر سهام روند افزایشی داشته باشد ، درصد بازده در گزینه های شما می تواند چندین برابر آنچه شما برای تملک سهام می خواهید، باشد.

روش های بسیار زیادی برای استفاده از قراردادهای اختیار وجود دارد. شما حتی می توانید آنها را ترکیب کنید تا استراتژی های سفارشی ایجاد کنید که بتوانید درآمد بیشتری کسب کنید. در کل می توانید به هر اندازه که مایل هستید، آن را ساده یا پیچیده کنید.

در این مقاله سعی کردیم شما را با قرارداد اختیار (Option Contract) معامله آشنا کنیم. امید است آنچه گفته شد مورد توجه و رضایت شما واقع شده باشد.

راهنمای ابزار رایگان تریدینگ ویو (TradingView) به زبان ساده برای تحلیل تکنیکال

انتشار اوراق اختیار معامله برای ۶ نماد متأثر از نرخ ارز

رئیس اداره بازار مشتقات فرابورس ایران از ایجاد نماد اوراق اختیار معامله با سررسید کوتاه‌مدت برای ۶ نماد متأثر از نرخ ارز، هم‌زمان با موضوع مربوط به‌ توافق برجام خبر داد و گفت: ۶ نماد معاملاتی «آریا»، «ریشمک»، «زاگرس»، «فگستر»، «فروی» و «شپاس» در این زمینه شناسایی شدند که از هفته آینده معاملات قراردادهای اختیار روی آن‌ها در بازار فرابورس آغاز خواهد شد.

به گزارش صدای بورس، سپیده رستمی‌نیا، رئیس اداره بازار مشتقات فرابورس با اعلام این خبر به اثر نوسان نرخ ارز در روند معاملات بازار سهام اشاره کرد و گفت: نرخ برابری دلار در میزان درآمدها و هزینه‌های برخی شرکت‌ها سهم قابل‌توجهی دارد، همچنین متغیرهای کلان بنیادی این شرکت‌ها تحت تأثیر میزان صادرات و واردات آن‌هاست.

به گفته وی بر اساس همین فاکتورها، وجود ابزار مشتقه در این‌گونه سهام باعث افزایش جذابیت برای تحلیلگران و فعالان این حوزه خواهد بود و امکان مدیریت بهتر ریسک را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد.

لازم به ذکر است در این راستا روز جاری در قدم اول اطلاعیه آغاز دوره معاملاتی قراردادهای اختیار خرید و فروش سهام شرکت‌های تولید و صادرات ریشمک با نماد «ریشمک» و شرکت پلیمر آریاساسول با نماد «آریا» در سررسید آذرماه ۱۴۰۱ در بازار ابزارهای مشتقه فرابورس ایران منتشر شد.

اختیار معامله ارز

ارز دیجیتال بیت کوین چیست؟ ارز دیجیتال بیت کوین نخستین ارز باارزش می باشد که خواهان بیشتری دارد. بیت کوین در طی 11 سال گذشته بهترین عملکرد را نسبت به سایر دارایی ها داشته و کاربران با خرید بیت کوین و نگهداشتن آن برای بلند مدت میتونن سود بدست بیارن و یا میتونن ترید های روزانه انجام بدن

در تعریف ارز دیجیتال اینطور میشه گفت که در اصل رمز ارزها شکل دیجیتال واحد های پولی هستند که با ارزش ترین این ارزها، ارز دیجیتال بیت کوین است که به نام طلای تمام ارزها شناخته می شود. https://arzgu.ir/blog/What_is_cryptocurrency

سلام نوعی توکن است که اولین بار توی اتریوم ساخته شد، مثلا توکن ها اختیار معامله ارز و ارز های دیجیتال معمول توی شبکه اتریوم تحت شبکه ERC20 معمولا ساخته میشد و نکته اش این بود که تمام توکن ها ساخته شده هم شکل بوده و قابلیت ترید یا معوضه به راحتی داشتند و هر کدام ماهیت اختیار معامله ارز خاص خود را نداشتند. جلوتر این نیاز بوجود آمد که توکن هایی نیاز است که یونیک باشند مثلا یک بلیط کنسرت در شبکه بلاکچین داشته باشیم طبیعتا نمی شود از توکن های قبلی استفاده کرد! جلوتر ویرایش های دیگری مثل ERC-721 بوجود آمد که میتوانستید یک ماهیت دیجیتال را مالکیت ببخشید و در فضای بلاکچین مال خود کنید و بدین شکل NFT (non fungible tokens) یا همان ترجمه بد توکن غیر مثلی به وجود آمد که با بوجود آمدن مفهوم متاورس و تب دیجیتالی شدن دنیا (مثال مشخصش فیس بوک که حتی اسمش رو به متا تغییر داد و کل تمرکزش رو گذاشت روی متاورس) کاربرد های NFT هم افزایش یافت. به شکلی که الان مالکیت و گردش مالی در فضای متاورس و دیجیتال تنها از طریق NFT امکان‌پذیر است! هنرمندان، شرکت‌ها و تقریبا همه افراد پیشرو در دنیا به آینده NFT ها پی بردن. دقیقا میشه گفت الان برای سرمایه گذاران در دنیا مثل سال ۲۰۱۰ و پیدایش بیت کوین هست و سال های بعد موج وسیع مردمی که وارد شدند. در پایان توصیه من به دوستان اینه که تحقیق زیادی کنند. چرا؟ چون میشنویم که فلان آرتیست اثر خودش رو فلان میلیون دلار به فروش رسونده! کسی سوالش این هست که چطور؟ بله این مهمترین چیز در فضای NFT هست، مارکتینگ، بازاریابی، شناخت مخاطب NFT، گسترش جامعه مخاطب و خیلی مسایل از این قبیل. نکته بعدی مراقب مسدویت های ایجاد شده برای کاربران ایرانی در پلتفرم های خارجی NFT باشید از VPN استفاده کنید حتما و سعی کنید کلا ایرانی نباشید اونجا! چون جدیدا کلی محدودیت ایجاد شده و مسدود میکنند. میتونید از پلتفرم های ایرانی هم استفاده کنید، خودم از انفتینو خرید زدم و راضی بودم، با ریال یا ارز دیجیتال میشه هر NFT ای از هرجای دنیا رو خرید کرد لینکش رو میزارم پایین براتون: https://www.nftno.io

درباره ما

گروه آموزشی میلاد یزدانپور با هدف ارتقا سطح علمی سرمایه گذاران با شعار اینجا فاصله حرف تا عمل نزدیک است از سال 1398 آغاز به کار کرد و در این راه در کنار ارایه تحلیل های روزانه بازار های مالی تلاش در ایجاد تولید محتوای آموزشی رایگان از جمله دوره رایگان هفت پینگ سرمایه گذاری و پلت فرم سراسری تبادل اطلاعات در بازار های مالی نمود تا سرمایه گذاران بازار های مالی بتوانند در کنار کسب بدون دغدغه دانش مالی ، سرمایه گذاری های خود را به منظور ایجاد سبدی کم ریسک و پر بازده مدیریت کنند.