درجه اهرم مالی (DFL)
این عدد نشان دهنده عملکرد کلی شرکت است و باید با دقت محاسبه شود. تغییرات اهرم مالی در سود و زیان شرکت بسیار مؤثر است.
درجه اهرم مالی (del) چیست؟
درجه اهرم مالی (del)، همانطور که از نام آن پیداست، اهرمی است که شرکت با استفاده از بدهی در ساختار سرمایه خود بدست می آورد. افزایش بدهی در ساختار سرمایه، ریسک مالی را افزایش می دهد، به این دلیل که بدهی همراه با پرداخت سود است که شرکت مجبور به پرداخت آن است.
درجه اهرم مالی (del) یکی از پارامترهای مهمی است که حساسیت سود مربوط به هر سهم را با ایجاد تغییر در سود عملیاتی اندازهگیری می کند. این نسبت با تعیین ریسک مالی مرتبط با عملکرد شرکت نقش بسیار مهمی دارد.
نسبت بالای بدهی باعث می شود که شرکت از طریق بدهی بیش از سهام خود تأمین شود. بنابراین، بهرههای ثابتی نیز وجود دارد. از این رو هنگامی که روند کار خوب است، شرکت سود خوبی خواهد داشت.
تغییرات درجه اهرم مالی (del)
درجه بالای اهرم مالی نشان می دهد که حتی یک تغییر کوچک در اهرم می تواند بر سودآوری شرکت تأثیر بگذارد و درجه پایین اهرم مالی، نشان دهنده ریسک مالی پایینتر است. اهرم بالاتر باعث افزایش پرداخت سود می شود که اساساً یک هزینه ثابت است. بنابراین اگر بازدهی خوب باشد، این هزینه ثابت در کل کسب و کار پخش می شود.
در صورتی که یک تجارت خوب پیش نرود، این هزینه ثابت برای شرکت دردسرساز خواهد شد. فرمول واحدی برای محاسبه درجه اهرم مالی (del) وجود ندارد و روشهای مختلفی بر اساس هدف تجزیه و تحلیل استفاده می شود. دو روش برای محاسبه درجه اهرم مالی به صورت زیر است:
نسبت های مالی و تجزیه و تحلیل صورت های مالی بانک ها
تفاوتهای عمده ای میان روشهای حسابداری و گزارشگری مالی بانکها با اصول متداول حسابداری وجود داشت.
از این سال به تدریج تلاشهایی برای انطباق روشهای حسابداری بانکها با اصول متداول حسابداری صورت گرفته است.
گرچه این تلاشها هم اکنون نیز ادامه دارد، لیکن کماکان تفاوتهای با اهمیت و اجتناب ناپذیری در این زمینه وجود دارد.
این تفاوتها ناشی از شرایط خاص صنعت بانکداری است که آن را از سایر بنگاههای اقتصادی متمایز میسازد.
بدیهی است این تفاوت در کشور ما بیش از سایر کشورهاست زیرا عملیات بانکداری در ایران براساس قانون عملیات بانکی بدون ربا انجام میشود. این تفاوتها را میتوان به شرح زیر برشمرد:
- برخلاف ترازنامه سایر بنگاههای اقتصادی، ترازنامه بانکها را نمیتوان به اقلام جاری و غیرجاری (بلندمدت) تفکیک کرد.
- شکل صورتحساب سود و زیان بانکها نیز با شکل عمومی صورتحساب سود و زیان سایر بنگاههای اقتصادی متفاوت است
- به رغم اینکه روش حسابداری نقدی مغایر با اصول متداول حسابداری است لیکن مبنای حسابداری برخی از عقود اسلامی از جمله مشارکت مدنی و مضاربه با توجه به ماهیت خاص آنها و همچنین مقررات ابلاغ شده از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران به صورت نقدی میباشد.
با توجه به تفاوتهای مطرح شده ، بدیهی است که نسبت های مالی و همچنین ابزار لازم تجزیه و تحلیل صورت های مالی بانک ها نیز قدری متفاوت از نسبت های مالی و ابزار متداول تجزیه و تحلیل است.
در این مقاله سعی شده است روشهای تجزیه و تحلیل صورت های مالی و نسبت های مالی و تجزیه و تحلیل صورت های مالی بانک ها مربوط به صنعت بانک ارائه گردد.
البته گفتنی است که مطالب ارائه شده در این مورد براساس سیستم بانکداری انواع نسبت اهرمی مبتنی بر بهره بوده است که به جهت نداشتن کاربرد در کشور ما،
اصلاحات لازم به منظور انطباق آن با سیستم بانکداری بدون ربا و مبتنی بر عقود اسلامی انجام پذیرفته است.
با توجه به سابقه محدود این موضوع در ایران، مطالب ارائه شده در این مقاله نمیتواند قطعی و بدون اشکال تلقی گردد،
به ویژه آنکه در حرفه حسابداری،کارایی و قابلیت به کارگیری هریک از ابزارهای ارائه شده تجزیه و تحلیل حتما باید در عمل مورد آزمون قرار گیرد و به تناسب تعدیل شود.
تجزیه و تحلیل صورتهای مالی بانکها
نسبت های مالی و تجزیه و تحلیل صورت های مالی بانک ها فرایندی است که اطلاعات مالی گذشته و حال یک بنگاه اقتصادی را
به منظور ارزیابی وضعیت مالی، عملکرد، پیشبینی ریسک آتی و سوداوری بالقوه آن مورد بررسی قرار میدهد. بدیهی است صورت های مالی ابزار اصلی این تجزیه و تحلیل هستند.
یکی از مسائل مهم در تجزیه و تحلیل صورت های مالی بانک ها و نتایج حاصل از آن، تنوع و فراوانی علاقه ها، نیازها و خواسته های اطلاعاتی استفاده کنندگان از نتایج تجزیه و تحلیلهای انجام شده است.
به عنوان مثال اولین و عمده ترین فاکتور مورد نظر سپرده گذاران و دارندگان انواع حسابها در بانکها، حصول اطمینان از امنیت سپرده ها و عدم سوخت آن در نتیجه ورشکستگی بانک است.
لذا اینگونه اشخاص خواهان وجود نقدینگی بیشتر و نسبت سرمایه به دارایی بالاتر در بانک هستند.
در مقابل، سهامداران بانکها نیز میل به حداکثر رساندن بازده سرمایه گذاری خود دارند و ازاین رو ترجیح میدهند که مبلغ کمتری را در بانک سرمایهگذاری کنند.
بنابراین مدیران بانکها با دو خواسته متفاوت مواجه هستند که با هم در تضاد میباشند.
به بیان دیگر مدیران باید امنیت سپرده ها را تضمین کنند و در عین حال بازده سرمایه گذاری سهامداران را به حداکثر برسانند.
البته در اینجا لازم است به قوانین و مقرراتی نیز که بانکها موظف به انجام عملیات خود در چارچوب آن میباشند، توجه خاصی مبذول نمود.
بدیهی است ارزیابی نحوه عمل مدیریت در نیل به هدف های پیشگفته نیز در بررسی وضعیت مالی و نتایج عملیات بانکها و از طریق انجام تجزیه و تحلیلهای لازم، انجام خواهد شد.
بانکهای ورشکسته عموما دارای نسبتهای بالای اعتبارات اعطایی به سپرده های دریافتی و نسبتهای پایین سرمایه به دارایی هستند.
همچنین سودآوری و نقدینگی اینگونه بانکها در سطح پایین قرار دارد.
اگرچه یک یا چند عامل پیشگفته ضرورتا بیانگر این نیست که بانکی در حال ورشکستگی است لیکن میتواند به عنوان یک شاخص با ارزش در ارزیابی عملکرد بانک و پیشبینی وضعیت آتی آن استفاده شود.
تجزیه و تحلیل ترازنامه
ترازنامه بانکها بیانگر تغییرات مستمر در ترکیب داراییها و بدهیهای آن است. ترازنامه همانند تصویری است که در یک لحظه از زمان وضعیت مالی بانک را نشان میدهد.
نسبت های مالی مربوط به ترازنامه و همچنین تجزیه و تحلیلهای مربوط در ادامه توضیح داده شده است.
این نسبت های مالی و تجزیه و تحلیل صورت های مالی بانک ها براساس اطلاعات مندرج در ترازنامه بانک نمود که طبق سرفصلهای مندرج در ترازنامه بانکهای ایران تهیه و در جدول شماره 1 ارائه گردیده، محاسبه شده است.
انواع نسبت اهرمی
با افزایش رقابت و پیشرفت تکنولوژیک، سازمان ها به این نتیجه رسیده اند که هدف اصلی آنها باید افزایش منافع سهامداران باشد تا بتوانند در دنیای رقابت باقی بمانند. یکی از موضوعات بسیار مهم در ادبیات سرمایه گذاری، به حداکثر رساندن ثروت صاحبان سهام به عنوان اولویت اصلی مدیران مالی و سرمایه گذاری است.چنانچه مشخص است ثروت سهامدار از مجموع سود نقدی مصوب در مجمع عادی صاحبان سهام و سود سرمایه ای (نوسانات قیمت) به دست می آید. بر این اساس مدیران مالی و سرمایه گذاری در
برخی از خدمات سایت، از جمله مشاهده متن مطالب سالهای گذشته روزنامههای عضو، تنها به مشترکان سایت ارایه میشود.
شما میتوانید به یکی از روشهای زیر مشترک شوید:
در سایت عضو شوید و هزینه اشتراک یکساله سایت به مبلغ 700,000ريال را پرداخت کنید.
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 100 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامهها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارتهای بانکی ایرانی انجام خواهد شد.
پرداخت با کارتهای اعتباری بینالمللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج از کشور امکانپذیر است.
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی همه کاربران به متن مطالب خریداری نمایند!
نسبت نقدینگی چیست و چه کاربردی دارد؟
قبل از توضیح نسبت نقدینگی میبایست به تعریف نسبت مالی بپردازیم:
نسبت مالی چیست؟
به ارتباط منطقی و ریاضی که به شکل نسبت نمایان میشود نسبت مالی گفته می شود و از آن در موارد ذیل استفاده می شود:
- ارزیابی کیفی اطلاعات کمی
- ارائه گزارش
- طبقهبندی صورتهای
توجه داشته باشید که از هر نسبت مالی میتوان بهعنوان یک سیگنال خبری در کنار سایر نسبتها استفاده کرد و هرگز نباید فقط یک نسبت مالی را بهعنوان ملاک تصمیمگیری قرار داد.
مهمترین نسبتهای مالی:
- نسبتهای نقدینگی
- نسبتهای سودآوری
- نسبتهای کارایی
- نسبتهای اهرمی
نسبت نقدینگی چیست؟
نسبت نقدینگی یا انواع نسبت اهرمی Liquidity Ratio جز یکی از نسبتهای مالی می باشد که از تقسیم پول نقد و معادلهای نقدی و اوراق بهاداری که بهراحتی قابل تبدیل به نقد میباشند، بر بدهیهای جاری، بهدست میآید. این نسبت آزمون نقدینگی شرکت است و برای محاسبه آن کل وجوه نقد و اوراق بهادار قابل خرید و فروش در بازار را جمع میکنند و آن را بر کل بدهیهای جاری تقسیم میکنند. نسبتهای نقدینگی، میزان توان شرکت در بازپرداخت دیون کوتاه مدت خود یا عمل به تعهدات کوتاه مدت را نشان میدهد. نسبت نقدینگی بالا نشان دهنده این است که حاشیه امنیت شرکت بیشتر است و از پس بدهی های کوتاه مدتش بر می آید. اما این بدان معنی نیست که نسبت نقدینگی هر چه بالاتر باشد بهتر است، این نسبت خیلی هم نباید بزرگ باشد.
نکته! با نسبتهای نقدینگی میتوان بررسی کرد که آیا یک شرکت میتواند به تعهدات مالی کوتاه مدت خود پاسخ دهد یا خیر، نسبتهای نقدینگی، توانایی واحد تجاری را در انجام تعهدات کوتاه مدت، اندازهگیری میکند.
برای افزایش اطلاعات و آگاهی خود در زمینه بورس می توانید در کلاس بورس شرکت کنید و یا با خرید پکیج بورس به راحتی تنها در مدت زمان بسیار کمی علم بورسی خود را افزایش بدهید.
انواع نسبت های نقدینگی:
برای محاسبه این نسبت دارایی های جاری بر بدهی های جاری تقسیم می شود. دارایی های جاری، دارایی هایی ست که به یک دیگر تبدیل می شوند و در صورت نیاز در عرض یک سال می توان آن ها را به پول نقد تبدیل کرد. بدهی های جاری به آن دسته از بدهی ها گفته می شود که موعد پرداخت آن ها کمتر از یک سال است. بالا بودن نسبت جاری نشان می دهد که برای طلب کاران هیچ جای نگرانی نیست و اصل مبلغ خود به همراه سود آن را از شرکت دریافت خواهند کرد.
بدهی های جاری / دارایی های جاری = نسبت جاری
نسبت آنی در مقایسه با نسبت جاری کمی سخت تر محاسبه می شود. برای محاسبه این نسبت فهرست دارایی هایی که در مقایسه با پول نقد از قدرت نقد شوندگی کمتری برخوردارند از دارایی های جاری شرکت کسر می شود. بالا بودن نسبت آنی می تواند بیانگر این باشد که اعتبار دهندگان کوتاه مدت دچار هیچ مشکلی نخواهند شد و یا اینکه بیانگر این است که نقدینگی یا مطالبات شرکت بسیار زیاد است.
بدهی های جاری / (حساب های دریافتی + سرمایه گذاری های کوتاه مدت+ پول نقد و مشابه های پول نقد) = نسبت آنی
یک نوع از نسبت آنی به سادگی فهرست موجودی را از دارایی های جاری کم میکند و آن را از نسخهای که در بالا به آن اشاره شد اندکی بخشندهتر نشان میدهد. گفته میشود این نسبت اگر چیزی در حدود یک باشد، قابل قبول است. اگر این نسبت زیاد باشد، این اتفاق ممکن است به سه دلیل رخ دهد. نخست ممکن است موجودی کالای کمی نگهداری میشود. دوم ممکن است دارایی های جاری زیاد باشد و سوم ممکن است اعتبارات کوتاه مدت کمی جذب شده باشد.
بدهی های کنونی/(موجودی کالا – دارایی های جاری) = نسبت آنی
در این نسبت موجودی کالا، دارایی های جاری و حساب های دریافتنی در نظر گرفته نمی شود. جهت پیش بینی توانایی پرداختی شرکت در مواقع ضروری این نسبت در مقایسه با نسبت قبلی بیشتر به کار می آید. اگر شرکتی به میزان کافی توانایی نقد شوندگی نداشته باشد به مشکل بر می خورد حتی اگر از سود دهی بالایی برخوردار باشد.
بدهی های جاری / (سرمایه گذاری های کوتاه مدت + پول نقد و مشابه های پول نقد) = نسبت پول نقد
نسبت سودآوری چیست؟
این نسبتها میزان ﻣﻮفقیت ﺷﺮﻛﺖ را درﻛﺴﺐ ﺳﻮد ﻣﻮرد ﺗﺠﺰیه و تحلیل ﻗﺮار میدﻫﺪ.
- نسبت سود ناخالص: این نسبت میزان سود ناخالص تولید شده از فروش را ارزیابی میکند. سود ناخالص برابر با فروش خالص منهای هزینهی فروش است.
- بازده فروش: این نسبت به عنوان حاشیهی سود خالص یا نسبت سود خالص نیز شناخته میشود و درصد درآمد ناشی از فروش را میسنجد. به طور معمول، هر چه عدد این نسبت بالاتر باشد، بهتر است.
- بازده داراییها: در تحلیل مالی، این نسبت بازده سرمایهگذاری را اندازه میگیرد. همچنین جهت ارزیابی کارآیی مدیریت در استفاده از داراییها برای تولید درآمد به کار میرود.
- بازده حقوق صاحبان سهام: درصد درآمد ناشی از هر ریال از حقوق صاحبان سهام را میسنجد.
نسبت کارایی چیست؟
به کمک این نسبتها میتوان میزان ﻛﺎرآیی یک ﺷﺮﻛﺖ را در ﻛﺎرﺑﺮد منابع خود اﻧﺪازه گیری نمود.
- گردش مطالبات: کارآیی بسط نسیه و وصول آن را میسنجد. این نسبت میانگین تعداد دفعاتی را که شرکت در یک سال به وصول حسابهای باز خود میپردازد، نشان میدهد. نسبتهای بالا دلالت بر نسیهی مؤثر و فرآیند وصول دارند.
- میانگین دورهی وصول مطالبات: این نسبت به گردش مطالبات برحسب روز یا دورهی وصول معروف است و میانگین تعداد روزهایی را که یک شرکت مطالباتش را وصول میکند، اندازه میگیرد. هرچه این نسبت کوچکتر باشد، بهتر است. البته گاهی افراد به جای ۳۶۰، از عدد ۳۶۵ استفاده میکنند.
- گردش موجودی: نمایانگر تعداد دفعاتی است که موجودی، فروخته و جایگزین شده است. در نظر داشته باشید که بعضی نویسندگان در فرمول بالا، به جای هزینهی فروش از فروش استفاده میکنند. نسبت بالا نشاندهندهی این است که شرکت در مدیریت موجودیهایش کارآمد است.
- میانگین دورهی موجودی: به عنوان گردش موجودی برحسب روز نیز شناخته میشود و نمایانگر تعداد روزهایی است که موجودی در انبار میماند. به عبارت دیگر، تعداد روزها را از زمان خرید موجودی تا فروش آن، میسنجد. همانند میانگین دورهی وصول مطالبات، هر چه این نسبت کوچکتر باشد بهتر است.
- گردش حسابهای پرداختنی: تعداد دفعاتی که یک شرکت حسابهای پرداختنیاش را در طول یک دوره میپردازد، نشان میدهد. نسبت کوچک طرفدار بیشتری دارد، چون بهتر است که پرداختها را تا حد امکان به تأخیر انداخت تا بتوان از پول برای اهداف مولد بیشتری استفاده کرد.
- میانگین دورهی پرداختنی: این نسبت به «گردش حسابهای پرداختنی بر حسب روز یا دورهی پرداخت نیز معروف است و عدد میانگین روزهای سپری شدهی پیش از پرداخت تعهدات به عرضهکنندگان را میسنجد.
- دورهی گردش عملیات: تعداد روزهایی را که یک شرکت، چرخهی عملیاتی را کامل میکند، میسنجد. هر چه چرخهی عملیاتی کوتاهتر باشد، یعنی شرکت فروش و وصول وجه نقد را سریعتر انجام میدهد.
- چرخهی تبدیل وجه نقد: این نسبت میزان سرعت یک شرکت در تبدیل وجه نقد به وجه نقد را اندازه میگیرد. چرخهی تبدیل وجه نقد نمایانگر تعداد روزهایی است که یک شرکت برای خریدهایش پرداخت میکند، آنها را میفروشد و مقدار بدهی را وصول میکند. به طور معمول، این چرخه نیز همچون چرخهی عملیاتی، هرچه کوتاهتر باشد، بهتر است.
- گردش کل دارایی: کارآیی کلی یک شرکت در فروش را با استفاده از داراییهایش میسنجد. این فرمول شبیه بازده داراییهاست، با این تفاوت که به جای درآمد خالص، از فروش خالص استفاده میشود.
نسبت اهرامی چیست؟
تمرکز اصلی نسبت های مالی اهرمی بر روی توازن بین دارایی ها و بدهی هاست. ﺗﺎمین نیازﻫﺎی مالی از ﻃﺮیق ایجاد بدهی را ﻧﺸﺎن میدﻫﺪ.
هر آنچه که درباره تجزیه وتحلیل صورتهای مالی باید بدانیم!
یکی از مباحث بسیار مهم برای مدیران و فعالان حوزه مالی و حسابداری و خصوصاً فعالان بازار سرمایه، یادگیری و آموزش تجزیه و تحلیل صورت های مالی شرکت ها و واحدهای تجاری می باشد.
زیرا به وسیله تجزیه تحلیل صورت های مالی است که افراد (استفاده کنندگان) می توانند بفهمند که یک واحد تجاری در دوره های مالی قبل چه عملکردی داشته و تصمیمات نهایی خود را با توجه به نتیجه گیری حاصل از این تجزیه و تحلیل اتخاذ نمایند. بعنوان مثال سرمایهگذاران با بررسی صورتهای مالی تصمیم می گیرند که آیا سهام شرکت الف را بخرند یا خیر؟
پس تجزیه و تحلیل صورتهای مالی علاوه بر نمایان کردن عملکرد واحد تجاری در سالهای مالی اخیر، میزان ریسک و افقهای آینده واحد تجاری را نیز به ما نشان می دهد.
دروسا حساب در این مقاله سعی کرده که شما را با مفهوم صورت های مالی و انواع و هدف از تجزیه و تحلیل صورتهای مالی آشنا سازد.
هدف تجزیه و تحلیل صورت های مالی
۱) برای مدیران واحد های تجاری: تامین اطلاعات به منظور برنامهریزی ،بودجه بندی ،تصمیم گیری در صورت نیاز برای سرمایهگذاری، بررسی ساختار منابع انسانی و ارزیابی پروژه ها و …..
۲) برای سهامداران: جهت مدیریت پرتفوی سهام
۳)برای بانکها و موسسات اعتباری یا وام دهندگان: بررسی میزان ریسک و عملکرد و میزان اعتبار دهی
۴) برای هیئت مدیره و سهامداران: ارزیابی عملکرد مدیریت و ابزاری جهت سنجش راندمان و سودآوری واحد مورد نظر
صورت های مالی چیست؟
در اولین قدم باید با تعریف صورتهای مالی و انواع آن آشنا شوید تعریف صورتهای مالی طبق استاندارد شماره ۱ حسابداری:
صورتهاي مالي بايد وضعيت مالي، عملكرد مالي و جريانهاي نقدي واحد تجاري را به نحو مطلوب ارائه كند . تقريباً در تمام شرايط، اعمال مناسب الزامات استانداردهاي حسابداري همراه با افشاي اطلاعات اضافي در صورت لزوم، منجر به ارائه صورتهاي مالي به نحو مطلوب ميشود.
مجموعه صورتهای مالی شامل موارد زیر می باشد:
- صورت وضعیت مالی به تاریخ آخر دوره (انواع نسبت اهرمی ترازنامه )
- صورت سود و زیان
- صورت سود و زیان جامع
- صورت تغییرات در حقوق مالکانه
- صورت جریان های نقدی
- موارد فوق به انضمام یادداشتهای توضیحی پیوست، اهم به رویههای حسابداری و …
انواع روش های تجزیه و تحلیل صورت های مالی
در این قسمت قصد داریم با انواع روش های این نوع از تجزیه و تحلیل آشنا شویم:
۱. روش تجزیه و تحلیل افقی
این روش یکی از ساده ترین روش های تجزیه و تحلیل صورتهای مالی می باشد. این روش به این صورت می باشد که اقلام مختلف صورت های مالی (حساب ها) را در طی چند دوره، در کنار هم قرار داده و از طریق محاسبه درصد تغییرات، آنها را بررسی و تحلیل میکنند. که این روش خود به دو شیوه انجام میشود:
الف_ یک سال( اصولاً سال اول) را به عنوان سال پایه قرار میدهند و سالهای بعد را نسبت به همان سال مقایسه می کند.
ب_هر سال را نسبت به سال قبل خود (سال مالی) بررسی می کنند .
نکته _هر چقدر تعداد سالها جهت مقایسه بیشتر باشد، تجزیه و تحلیل را بهتر می توان انجام داد و نتیجه گیری کارآمدتری به دست میآید .
۲. روش تجزیه تحلیل عمودی
همانطور که میدانید تمامی اقلام تشکیلدهنده صورتهای مالی به نوعی با هم در ارتباط هستند که این رابطه یکی از پایه های بودجه بندی و تصمیمات مدیران می باشد. به عنوان مثال بین هزینه های فروش با فروش دوره ارتباط وجود دارد.
دراین روش یکی از اقلام مهم صورت های مالی به صورت پایه در نظر گرفته میشود و بقیه اقلام با آن مقایسه می گردد یعنی مجموع بدهیها و حقوق صاحبان سهام غالبا صد در صد در نظر گرفته میشود و هر یک از اقلام تشکیلدهنده نسبت به مجموع در نظر گرفته و محاسبه می شود. مثلاً در صورت سود و زیان ایتم فروش خالص صد درصد در نظر گرفته میشود و بقیه حساب ها نسبت به آن محاسبه می شود.
نکته_ کارایی مثبت یک واحد تجاری زمانی حاصل می شود که ارتباط بین اقلام صورتهای مالی به صورت یک ارتباط معقول و منطقی باشد.
۳.روش تجزیه تحلیل بر مبنای نسبت ها
نسبت های مالی یکی از راه های آسان و متداول تجزیه و تحلیل صورتهای مالی می باشد که بسته به بررسی هر کدام از جنبه های عملکردی واحدهای تجاری از یکی از این فرمول ها استفاده می شود .که این فرمولها( نسبت ها )یکی از راه های خوب برای پیدا کردن نقاط ضعف یا قوت واحد مربوطه میباشد.
انواع نسبت های مالی
نسبت های مالی اصولاً به صورت زیر دسته بندی می شود:
۱.نسبت های نقدینگی
- نسبت جاری
- نسبت آنی
- نسبت سرمایه در گردش به مجموع داراییها
و …
۲. نسبت های فعالیت
- متوسط دوره وصول مطالبات
- گردش حساب های دریافتنی
- نسبت گردش موجودی کالا
- گردش کل دارایی ها
و ….
۳.نسبت های سودآوری:
- حاشیه سود ناخالص
- حاشیه سود خالص
- نرخ بازده سرمایه گذاری
- و …
۴. نسبت های اهرمی:
- ضریب مالکانه
- نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام
- نسبت دفعات پوشش هزینه بهره
- و….
نکات مهم در مورد تحلیل صورت های مالی:
- ویژگی های اقتصادی صنعت خود را در نظر بگیرید و بررسی کنید.
- نوع خدمات و محصولات واحد تجاری مورد نظر خود را شناسایی کنید .
- شرکت مورد نظر را از جنبه های مختلف اقتصادی مورد ارزیابی قرار دهید .
- رویه سود شرکت را بررسی کنید .
- ریسکهای مالی سالهای قبل را تحلیل کنید.
- صورتهای مالی را با توجه به استانداردهای حسابداری بررسی کنیم.
کلام آخر:
در این مقاله سعی کردیم شما را با مفهوم صورتهای مالی و هدف از تجزیه و تحلیل آن و از همه مهمتر با انواع آن آشناسازیم. اما باید بدانیم که برای تجزیه و تحلیل صورتهای مالی از تجربه افراد متخصص نیز استفاده کنیم.
شرکت حسابداری دروسا حساب با کلاس های آموزشی در این زمینه و نیز با مشاوره در مورد تجزیه و تحلیل صورت های مالی به شما کمک خواهد کرد که به این امر مهم تسلط داشته باشید و در انتها به شما پیشنهاد می کنیم سعی کنید به انواع نسبت های مالی و نیز استاندارد حسابداری شماره ۱ مسلط باشید.
دیدگاه شما