سود و ضرر انباشته

سود انباشته ( Retained earnings )

سود انباشته به بخشی از سود خالص شرکت در پایان سال مالی گفته می‌شود که که به سهامداران پرداخت نمی‌شود و برای سرمایه‌گذاری مجدد در فعالیت‌های اصلی‌اش، یا پرداخت بدهی، در شرکت نگه داشته می‌شود.

سود انباشته در سمت چپ ترازنامه و زیر ستون حقوق صاحبان سهام ثبت می‌شود. این مبالغ برای هر سال با مبالغ انباشته سال‌های قبل جمع می شود. با رسیدن شرکت به بلوغ و آهسته‌تر شدن نرخ رشد، شرکت‌ها نیاز کمتری به نگهداشت سود انباشته دارند و بنابراین بیشتر متمایل خواهند شد تا سود نقدی توزیع کنند.

سود انباشته نوعی سرمایه در حالت عادی به عنوان سرمایه در گردش شرکت است. از آن می‌توان در حوزه‌های مختلفی از جمله خرید تجهیزات و ماشین آلات، صرف هزینه برای تحقیق و توسعه و سایر فعالیت‌هایی استفاده کرد که می‌توانند موجب رشد شرکت شوند. همچنین ممکن است شرکت از محل سود انباشته به جای پرداخت سود نقدی اقدام به بازپرداخت بدهی‌های خود کند.

در واقع سود انباشته سرمایه‌گذاری مجدد در خود شرکت با هدف تحصیل درآمدهای بیشتر در آینده است. اگر شرکت‌ها باور نداشته باشند که می‌توانند به اندازه کافی از این سود انباشته بازدهی بگیرند (یعنی بیش از هزینه‌ی سرمایه‌شان عایدی داشته باشند) معمولاً این سود به عنوان سود سهام یا بازخرید سهام توزیع می‌شود.

سود انباشته بالا در یک شرکت به معنای سلامت مالی شرکت است. اگر زیان های وارده در اثر رویدادهای مالی شرکت منجر به مانده بدهکار حساب گردد،اصطلاحاً زیان انباشته نامیده شده و به عنوان یک قلم کاهنده،از حقوق صاحبان سهام کسر می شود.در مواردی اگر زیان انباشته شرکت حداقل برابر نصف سرمایه واحد تجاری باشد،در این صورت هیئت مدیره مکلف است،بلافاصله مجمع عمومی فوق العاده سهامداران را دعوت تا موضوع انحلال یا بقاء شرکت مورد شور و رای گیری قرار گیرد.

در هنگام ارزیابی سود انباشته در ترازنامه بایستی نکات زیر را مدنظر داشت:

عمر شرکت: شرکت قدیمی‌تر زیمان بیشتر برای به دست آوردن سود انباشته مورد نیاز خود سود و ضرر انباشته دارد.

1. سیاست تقسیم سود: شرکتی که همواره سود تقسیم می‌کند، سطح سود انباشته کمتری خواهد داشت.
2. سودآوری: شرکتی که سود بیشتری دارد، سود انباشته بیشتری برای اجرای سیاست پرداخت سود جسورانه دارد.

به عنوان مثال شرکتی را فرض کنید که سود خالص آن پس از محاسبات در سال مالی 100,000,000 تومان باشد و 60 درصد سود بین سهامداران تقسیم شود. 40 درصد باقیمانده به عنوان سود انباشه در حساب شرکت نگه داشته می‌شود که معادل 40,000,000 تومان است.

سود انباشته چيست؟

سود انباشته چیست؟ شرکت‌ها بخشی از سود خالص خود در پایان سال مالی را به عنوان سود نقدی ، به سهامداران پرداخت می کنند و بخش دیگری را تحت عنوان، سود انباشته در شرکت نگه می دارند که در حساب سود انباشته در قسمت حقوق صاحبان سهام قرار می گیرد. و صرف سرمایه گذاری […]

سود انباشته چیست؟

شرکت‌ها بخشی از سود خالص خود در پایان سال مالی را به عنوان سود نقدی ، به سهامداران پرداخت می کنند و بخش دیگری را تحت عنوان، سود انباشته در شرکت نگه می دارند که در حساب سود انباشته در قسمت حقوق صاحبان سهام قرار می گیرد. و صرف سرمایه گذاری های شرکت می گردد. بنابراین سود انباشته بخشی از سود خالص شرکت است، که به سهامداران پرداخت نمی شود و این مبالغ برای هر سال با مبالغ انباشته سال های قبل جمع می شود. سود انباشته در سمت چپ ترازنامه و زیر ستون حقوق صاحبان سهام ثبت می‌شود. از اضافه کردن سود خالص یا کسر کردن زیان خالص از سود انباشته ابتدای دوره، سود سهام پرداختنی به سهام‌داران به دست می‌آید.

مزایا و معایب افزایش سرمایه

در مقاله قبلی به بررسی مفهوم افزایش سرمایه و انواع آن پرداختیم. در واقع هر گونه تغییر در ارزش دارایی شرکت یا تزریق سرمایه جدید به عنوان افزایش سرمایه شناخته می‌شود. به 3 روش الف) از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های شرکت، ب) از طریق سود انباشته و ج) از محل آورده نقدی سهامداران سود و ضرر انباشته انجام می‌شود. در این آموزش بورس به بررسی مزایا و معایب هر کدام از این روش‌ها برای سهامداران و شرکت‌ها خواهیم پرداخت. همچنین سعی می‌کنیم پارامترهای موثر بر واکاوی بهترین نوع آن را خدمت شما بیان کنیم.

مفهوم افزایش سرمایه چیست؟

مفهوم افزایش سرمایه در دلایل و روش‌های مختلف آن نهفته است! دوباره با هم مرور می‌کنیم چرا شرکت‌ها در بورس افزایش سرمایه می‌دهند؟ همان‌طور که در مقاله قبلی اشاره شد 2 دلیل اصلی برای آن وجود دارد:

• تامین منابع مالی جدید جهت اجرای طرح‌های توسعه شرکت
• اصلاح ساختار مالی شرکت و بروزرسانی ارزش دارایی‌های شرکت

همانطور که گفتیم 3 روش افزایش سرمایه به شرح زیر است:

1. از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های شرکت
2. از محل سود انباشته شرکت
3. از محل آورده نقدی سهامداران

در دو روش اول (تجدید ارزیابی و سود انباشته) هیچ‌گونه نقدینگی جدیدی به شرکت تزریق نمی‌شود. در واقع صرفا ساختار مالی شرکت اصلاح و بهبود پیدا می‌کند. اما در روش سوم نقدینگی جدیدی توسط سهامداران به شرکت تزریق می‌شود. در ادامه مزایا و معایب هر کدام از روش‌های مختلف افزایش سرمایه را تشریح می‌کنیم. به شما توصیه میکنم ابتدا مقاله زیر را بطور کامل مطالعه بفرمایید.

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های شرکت

دارایی‌های شرکت هنگام تاسیس نزد سازمان ثبت شرکت‌ها برآورد و ثبت می‌شود. فرض کنید شرکتی هنگام تاسیس 1 میلیارد دارایی (زمین، ساختمان اداری، ماشین آلات صنعتی و تجهیزات و…) به ثبت رسانده است. حال قطعا بعد از گذشت 10 سال و با توجه به وضعیت تورمی کشوری مثل ایران، ارزش این دارایی‌ها افزایش یافته است. شرکت‌ها می‌توانند با تهیه مستندات لازم و اخذ مجوز از سازمان بورس نسبت به ارزش‌گذاری مجدد دارایی‌ها خود و افزایش سرمایه شرکت اقدام کنند.

این روش عموما مورد استقبال شرکت‌های زیان‌ده است! با توجه به ویژگی‌های این نوع افزایش سرمایه، حتی گاهی مورد استقبال شرکت‌های زیان ده نیز قرار نمی‌گیرد!

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی صرفا به روزرسانی دارایی‌ها و اصلاح صورت‌های مالی شرکت را در پی دارد. از آنجایی که نقدینگی سود و ضرر انباشته جدیدی به شرکت تزریق نمی‌شود هیچ‌گونه تغییر بنیادی نیز در شرکت رخ نمی‌دهد. این روش بیشتر در اقتصادهای تورمی مورد استقبال قرار می‌گیرد چرا که گاهی اوقات شرکت مجبور به افزایش سرمایه است (مثلا شرکت‌های مشمول ماده 141 قانون تجارت) و بخاطر رکود اقتصادی حاکم بر جامعه و کاهش سودآوری، امکان افزایش سرمایه از روش‌های دیگر وجود ندارد! در ادامه مزایا و معایب این روش را واکاوی خواهیم کرد.

مزایا

1. امکان خروج شرکت‌های زیان ده از ماده 141 قانون تجارت
2. به‌روز شدن دارایی‌های شرکت و اصلاح صورت‌های مالی
3. واقعی‌تر شدن نسبت‌های مالی شرکت مثل بازده حقوق صاحبان سهام، بازده دارایی‌ها و بازده دارایی‌های ثابت. این نسبت‌های مالی جز معیارهای مهم جهت ارزیابی عملکرد شرکت‌ها هستند. بنابراین با به‌روز شدن این نسبت‌ها، ارزیابی و مقایسه شرکت با شرکت‌های دیگر منطقی‌تر و بهتر خواهد بود.
4. بهبود نسبت بدهی به دارایی شرکت: در نتیجه افزایش اعتبار شرکت نزد بانک و سهولت در دریافت تسهیلات جهت بهبود شرایط شرکت را در پی دارد.
5. عدم نیاز به پرداخت وجه (ارزش اسمی سهم) توسط سهامدار (این مورد برای سهامداران مزیت محسوب می‌شود!)
6. کاهش سود و ضرر انباشته قیمت سهام شرکت و جذابیت بیشتر برای معامله‌گران جهت خرید

معایب

1. عدم ورود نقدینگی جدید به شرکت
   تذکر: شاید برایتان سوال پیش بیاد مگر “سهامداران یک شرکت” و “شرکت” دو معقوله جدا از هم هستند! در واقع سهامدارِ شرکت مالک شرکت است بنابراین چرا “عدم پرداخت” برای سهامدار جز مزایا و برای شرکت جز معایب درنظر گرفته شده است؟ پاسخ این پرسش به دیدگاه سرمایه‌گذاری سهامداران بستگی دارد. برای مثال سهامداران با دیدگاه کوتاه مدت و نوسان‌گیری، به اهداف بلندمدت شرکت توجه خاصی ندارند! بنابراین برای سرمایه‌گذاران بلندمدت، عدم ورود نقدینگی به شرکت جزء معایب این افزایش سرمایه محسوب می‌شود.

1. تاثیر منفی افزایش سرمایه بر EPS (افت سوددهی در دوره‌های مالی بعد)
   در این روش دارایی‌های استهلاک‌پذیر شرکت تجدید ارزیابی شده و ارزش آنها در صورت‌های مالی به‌روز و افزایش می‌یابد. در نتیجه با افزایش ارزش این دارایی‌ها، هزینه استهلاک این تجهیزات از نظر ریالی نیز بیشتر خواهد شد. این افزایش هزینه استهلاک در صورت‌های مالی بعدی شرکت می‌تواند منجر به کاهش EPS (سود هر برگه سهم) شود.

1. امکان ایجاد زیان انباشته سنگین در بلندمدت
   عموما شرکت‌هایی که از این نوع افزایش سرمایه استفاده می‌کنند زیان انباشته سنگینی دارند. باید مدنظر داشت که این زیان انباشته بخاطر مشکلات زیاد در فرآیندهای عملیاتی و ساختار شرکت است. بنابراین اگر شرکت برنامه خاصی برای برون‌رفت از آن نداشته باشد قطعا افزایش سرمایه دردی از دردهای شرکت دوا نخواهد کرد و در بلندمدت قطعا زیان انباشته سنگین‌تر خواهد شد.

چند نکته مهم

• گاهی اوقات این نوع افزایش سرمایه صرفا جنبه روانی دارد. یعنی شرکت برای اینکه قیمت سهام خود را افزایش دهد اقدام به این عمل می‌کند! چرا که با افزایش ارزش دارایی‌های شرکت، قیمت سهام با ارزش دفتری شرکت تفاوت چشمگیری خواهد داشت بنابراین سهام شرکت مستعد صعود خواهد سود و ضرر انباشته بود. حتی گاهی اوقات صرفا درج آگهی پیشنهاد افزایش سرمایه باعث رشد قیمت سهام شرکت می‌شود. مراقب باشید در بازی حقوقی‌های بازار بورس گرفتار نشوید!
• این روش برای شرکت‌هایی که دارایی استهلاک‌پذیر کمی دارند و زیان‌ده و مشمول ماده 141 هستند بسیار مناسب است. مثل بانک‌ها و شرکت‌های بیمه و …
• در این روش تاثیر افزایش سرمایه بر نسبت P/E در بلند مدت مورد بررسی قرار می‌گیرد. با توجه به سوددهی شرکت در آینده می‌تواند نسبت P/E کاهش یا افزایش یابد. تغییرات EPS در صورت‌های مالی دوره‌ای را دنبال کنید.

افزایش سرمایه از محل سود انباشته

وقتی شخص سهام یک شرکت را خریداری می‌کند در واقع سهامدار و مالک شرکت است. بنابراین در انتهای سال مالی، باید سود شرکت بین سهامداران تقسیم شود. شرکت‌ها این اختیار را دارند که تمام سود محقق شده را بین سهامداران تقسیم نکنند. در واقع شرکت‌ها می‌تواند بخشی از EPS را به عنوان سود نقدی سهام (DPS) بین سهامداران تقسیم کنند. سپس بخش باقی‌مانده سود را به عنوان “سود انباشته” در “حساب اندوخته شرکت” ذخیره کنند. این سود انباشته جز دارایی شرکت محسوب می‌شود و شرکت‌ها می‌توانند از طریق آن افزایش سرمایه دهند.

مزایا

1. تامین منابع مالی موردنیاز شرکت جهت اجرا پروژه‌های جدید
2. بهبود سودآوری شرکت در بلند مدت با اجرایی شدن طرح‌های توسعه
3. عدم نیاز به وایز وجه توسط سهامداران (اهدای سهام جایزه)
4. کاهش قیمت سهام شرکت و جذابیت بیشتر برای معامله‌گران جهت خرید

معایب

1. عدم ورود نقدینگی جدید از خارج شرکت: فرض کنید بچه‌ای قصد خرید عروسک داشته باشد! اگر والدین کودک، پول نقدی به او بدهند برای بچه خوشایندتر است یا اینکه به او بگویند قُلک پول خود را بشکند!؟
2. کاهش مبلغ سود شرکت در کوتاه‌مدت: بخاطر افزایش تعداد سهام شرکت، سود هر برگه سهم در کوتاه مدت سود و ضرر انباشته کاهش می‌یابد.

افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران

اولویت شرکت‌ها جهت تامین منابع مالی طرح‌های توسعه همین روش است. در واقع بهترین نوع افزایش سرمایه برای شرکت‌ها، از محل آورده نقدی سهامداران است. چرا که نقدینگی سود و ضرر انباشته جدیدی از خارج شرکت به شرکت تزریق می‌شود. در این روش شرکت اوراقی را با نام “حق تقدم سهام” منتشر می‌کند. به تمام سهامداران شرکت در زمان برگزاری مجمع فوق‌العاده افزایش سرمایه، حق تقدم سهام تعلق می‌گیرد! تعداد حق تقدم سهام هر کدام از سهامداران با توجه به تعداد سهام و درصد مالکیت‌شان در شرکت محاسبه می‌شود. در واقع شرکت با استفاده از این اوراق، اولویت استفاده از افزایش سرمایه را به سهامداران فعلی شرکت می‌دهد. در مقاله زیر بطور کامل به بررسی این نوع و واکاوی حق تقدم سهام پرداختیم.

نکته: نماد بورسی حق تقدم در سایت TSETMC متشکل از نماد سهام و حرف “ح” در انتهای آن است. مثلا حق تقدم سهام نماد بورسی شبندر، بصورت “شبندرح” نشان داده می‌شود.

مزایا

1. تامین منابع مالی موردنیاز شرکت جهت اجرا طرح‌های توسعه بدون نیاز به بازپرداخت: اولین روش شرکت‌ها جهت تامین منابع مالی، وام‌های بانکی است. دریافت وام از بانک علاوه بر زمانبر بودن و پروسه طولانی با بازپرداخت سودهای کلان همراه است. اما در روش “آورده نقدی سهامداران”، شرکت نقدینگی موردنیاز خود را از سهامداران دریافت می‌کند. سهامداران نیز در سودهای آتی حاصل از توسعه و سرمایه‌گذاری‌های جدید شرکت سهیم هستند.
2. تزریق نقدینگی جدید از خارج شرکت: تنها در این روش، نقدینگی جدید از خارج شرکت (توسط سهامداران) به شرکت تزریق می‌شود.
3. افزایش سودآوری شرکت در بلندمدت (تاثیر مثبت افزایش سرمایه برEPS)
4. کاهش قیمت سهام شرکت و جذابیت بیشتر برای معامله‌گران جهت خرید

معایب

1. زمانبر بودن تبدیل اوراق حق تقدم سهام به برگه سهم عادی
   پس از افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران، اوراق حق تقدم در یک بازه 60 روزه امکان معامله دارند. سپس شرکت موظف به فروش اوراق حق تقدم استفاده نشده در یک بازه 20 روزه است. بنابراین در بهترین حالت 3 ماه طول می‌کشد که حق تقدم سهام به سهم عادی تبدیل شود! گاهی اوقات این پروسه 6 تا 8 ماه به طول ‌می‌انجامد!

1. کاهش مبلغ سود شرکت در کوتاه مدت

بهترین نوع افزایش سرمایه کدام است؟

پاسخ این پرسش به پارامترهای زیادی بستگی دارد. 2 پارامتر مهم عبارت است از:

1. دیدگاه سرمایه‌گذاری شما (بلندمدت، کوتاه مدت، میان مدت)

قطعا شرکت در افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران برای دوستان نوسان‌گیر مناسب نیست! چرا که در یک پروسه 3 الی 8 ماهه درگیر خواهند شد! علاوه بر این از سودآوری شرکت در آینده نیز ذینفع نخواهند بود! اما افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های یک شرکت زیان‌ده (مشمول ماده 141 قانون تجارت) می‌تواند گزینه جذاب‌تری برای معامله‌گران با دیدگاه کوتاه مدت باشد.

1. چشم‌انداز، ساختار مدیریتی و برنامه‌های توسعه شرکت

دومین پارامتر مربوط به دلایل افزایش سرمایه و چشم‌انداز فعالیت‌های شرکت، ساختار مدیریتی و برنامه‌های توسعه‌ای شرکت و… است.

فرض کنید شرکتی بخاطر زیان انباشته سنگین قصد افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌های خود دارد. اگر شرکت هیچ برنامه‌ای برای برون رفت از این زیان نداشته باشد قطعا خرید سهام آن و شرکت در افزایش سرمایه با دیدگاه سرمایه‌گذاری بلند مدت کار اشتباهی است.

حال فرض کنید شرکت دیگری بخاطر توسعه فعالیت‌های تولیدی خود، افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران را تصویب می‌کند. ساختار مدیریتی آن نیز به گونه ای است که برنامه مدونی برای آینده شرکت می‌توان تصور کرد. بنابراین شرکت در افزیش سرمایه و سرمایه‌گذاری بلندمدت می‌تواند بازدهی مناسبی را نصیب سهامداران کند.

همانطور که مشاهده کردید افزایش سرمایه هم می‌تواند خوب باشد هم بد! بنابراین با توجه به استراتژی معاملاتی خودتان و بررسی شرایط شرکت تصمیم مناسب را اتخاذ کنید. خوشحال می‌شویم نظرات و تجربیات خود را با ما و سایر دوستانتان در میان بگذارید.

اگر قصد یادگیری 0 تا 100 مبحث آموزش بورس را دارید به شما توصیه می‌کنیم مقالات آموزشی زیر را به ترتیب مطالعه بفرمایید، به مرور مقالات جدیدتر پیرامون آموزش بورس در سایت درج خواهد شد حتما پیگیر پارس‌سهام باشید.

سود و ضرر انباشته

You are using an outdated browser. Please upgrade your browser to improve your experience.

برگزاری آیین تجلیل از ایثارگران دوران دفاع مقدس در بانک کشاورزی

سکه باز هم ارزان شد

قیمت دلار و یورو در صرافی‌های بانکی کاهش یافت

جزییات احکام جدید انتصاب مدیران ستادی و اجرایی در بیمه «ما»

افزایش بهره‌وری در اقتصاد در گرو عملکرد بانک‌ها

رشد اقتصادی شرکت‌های صنعتی بورسی در مرداد

سرمایه گذاری صنعت بیمه به کاهش فقر در کشور کمک می‌کند

قیمت نفت کاهش یافت

پیروزی ترامپ، بورس ایران را سرخ پوش کرد

بیمه رازی اولین شرکت ایرانی با رتبه اعتباری بین المللی

سهامداران، صورت های مالی موسسه کوثر را تصویب کردند

پیش بینی رشد 29 درصدی درآمدهای مالیاتی در سال 95

هنرمندان، نویسندگان و روزنامه نگاران بیمه تکمیلی می شوند

تغییر رییس بورس به مذاق سهامداران خوش آمد

سکان بورس راچه کسی تحویل گرفت

سود خالص 11.633 میلیارد ریالی بانک پاسارگاد در سال 94

اقتصاد مقاومتی تنها راه درمان اقتصاد ایران است

شاخص ها هفته را سبز پوش آغاز کردند

بیمه کوثر و موسسه اعتباری کوثر به مشتریان یکدیگر خدمات می دهند

بانک شهر هیچ گونه وابستگی به شهرداری تهران ندارد

برای بانک شدن لازم باشد افزایش سرمایه می دهیم

اوراق رهنی؛ نقطه اتصال بازار پول و سرمایه برای تامین مالی

مدیرعامل فناپ: نگاه به اقتصاد مقاومتی یک نگاه ریاضت اقتصادی نیست

استعفا مدیرعامل بانک دی

وزیر اقتصاد با استعفای رییس کل بیمه مرکزی موافقت کرد

رییس کل بیمه مرکزی استعفا کرد

موسسه اعتباری کوثر محصولات سایپا را لیزینگی می فروشد

بانک صادرات سود سهام سال 94 را محقق کرد

ارتقای رسمی موسسه آموزش عالی خاتم به دانشگاه با حضور وزرای ارشاد و علوم

سختی های زیادی در این دو سال و نیم کشیدم

جزییات پرداخت وام 160، 120 و 80 میلیونی مسکن

تجربیات دوران تحریم را در پساتحریم حفظ می کنیم

بانک پاسارگاد واحد کارآفرین و اشتغالزای کشور معرفی شد

برخی از روسای شعب برای خودشیرینی نرخ ها را تغییر می دهند

شهرداری از بانک شهر بابت شعب الکترونیک، اجاره بها نمی گیرد

بیمه زندگی خاورمیانه مجوز عرضه سهام گرفت

تجلیل از مدیرعامل موسسه کوثر به عنوان رهبر کارآفرین اقتصادی و اجتماعی

به هیچ وجه تک سهم نخرید

اولین جشنواره برترین بیمه گذاران باشگاه مشتریان بیمه ما

نقدنیه - سیاست گذاری‌های بدون پشتوانه شورای رقابت در زمینه قیمت گذاری باعث ضرر و زیان انباشته در صنعت خودرو شده است.

به گزارش پایگاه خبری نقدینه ، احمد نعمت بخش دبیر انجمن خودروسازان در پنجمین میز صنعت سازمان بورس و اوراق بهادار که با هدف بررسی مشکلات و چالش‌های پیش روی صنعت خودرو و ساخت قطعات برگزار شد؛ این صنعت را مظلوم‌ترین صنعت کشور معرفی کرد و گفت: سیاست گذاری های بدون پشتوانه شورای رقابت در زمینه قیمت گذاری باعث ضرر و زیان انباشته در صنعت خودرو شده است.

وی با بیان اینکه از سال ۹۱ سهامداران ایران خودرو و سایپا سود قابل توجهی دریافت نکرده اند، افزود: با نگاه به صورت های مالی و آمار تولید و فروش در کدال می توان دریافت، قیمت های ارائه شده از سوی شورای رقابت همواره زیر قیمت تمام شده بوده است و این با استانداردهای جهانی فاصله دارد.

دبیر انجمن خودروسازان با بیان اینکه قیمت گذاری دستوری , صنعت خودرو کشور را با مشکلات بسیاری مواجه کرده است، تصریح کرد: زیان ایران خودرو در سال گذشته بالغ بر ۱۵ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان بوده است و متأسفانه زیان انباشته آن به ۸۵ هزار میلیارد تومان می رسد.

نعمت بخش در پایان خواستار ساماندهی صنعت خودرو به کمک وزارت صمت شد و افزود: راهکارهای زیادی توسط متخصصان این صنعت ارائه شده است که در صورت حمایت مسئولان شاهد خروج این صنعت از رانت خواهیم بود.

۳۰۰ هزار میلیارد تومان زیان انباشته در ۱۲ بانک

به گزارش راه صنعت، بررسی صورت مالی ۲۷ بانک کشور نشان می‌دهد در آخرین صورت‌های مالی ۱۲ بانک زیان انباشته نزدیک به ۳۰۰ هزار میلیارد تومانی ثبت شده و در ۱۵ بانک نیز سود انباشته ۴۳ هزار میلیارد تومانی مشاهده می‌شود. به نقل از روزنامه فرهیختگان، طبق اطلاعات صورت‌های مالی، در برخی از بانک‌ها مقدار زیان انباشته […]

به گزارش راه صنعت، بررسی صورت مالی ۲۷ بانک کشور نشان می‌دهد در آخرین صورت‌های مالی ۱۲ بانک زیان انباشته نزدیک به ۳۰۰ هزار میلیارد تومانی ثبت شده و در ۱۵ بانک نیز سود انباشته ۴۳ هزار میلیارد تومانی مشاهده می‌شود.

به نقل از روزنامه فرهیختگان، طبق اطلاعات صورت‌های مالی، در برخی از بانک‌ها مقدار زیان انباشته به قدری بالاست که این اعداد را شاید در هیچ‌جای دنیا نتوان مشاهده کرد. برای مثال زیان انباشته بانک آینده ۵۰ برابر سرمایه این بانک و زیان انباشته بانک سرمایه ۹۶ برابر سرمایه ثبت شده این بانک است.

براساس ماده ۱۴۱ قانون تجارت، در صورتی که زیان انباشته یک شرکت به ۵۰ درصد سرمایه پایه آن برسد، هیات‌مدیره یا باید سرمایه شرکت را افزایش دهد یا اعلام ورشکستگی و انحلال کند.

در قوانین پولی و بانکی کشور ماده یا بندی مربوط به سازوکار ورشکستگی وجود ندارد و به همین دلیل قوانین عام شرکت‌ها برای بانک‌ها نیز جاری است.

در چند سال گذشته در مورد موسسات مالی و اعتباری این اتفاق رخ داد و اختیار آن‌ها را بانک مرکزی در دست گرفت و تلاش کرد ساختار مالی آن‌ها سود و ضرر انباشته را اصلاح کند که در بسیاری از موارد این اقدام بانک مرکزی موفقیت‌آمیز نبود و ادغام و انحلال‌ها هزینه‌های بسیار هنگفتی را به مردم تحمیل کرد.

به واسطه هزینه امنیتی و سیاسی بسیار بالا؛ پرواضح است دولت‌ها در ایران اجازه اعلام ورشکستگی به بانک‌ها را نخواهند داد، اما پرداخت ضرر و زیان سهامداران بانک‌هایی که مورد سوءاستفاده موسسان یا دولت قرار گرفتند از جیب همه ملت هم دور از انصاف و عدالت است. فروش اموال و املاک مازاد، تغییر مدیریت بانک‌های ناسالم، قطع دست دولت و موسسان بانک‌های ناسالم از منابع بانک‌ها، نقد کردن تسهیلات غیرجاری و ایجاد قوانین و مقررات جدی برای مهار سوءاستفاده اشخاص زیرمجموعه بانک‌ها از منابع بانک‌ها، توجه جدی به بهداشت اعتباری و اعتبارسنجی تسهیلات کلان، توجه به اصل متنوع‌سازی دارایی‌ها و جلوگیری از ریسک تمرکز ازجمله راهکار‌هایی است که دولت باید برای ساماندهی وضعیت بانک‌های زیان‌ده به‌کار گیرد.

زیان انباشته ۳۰۰هزار میلیارد تومانی ۱۲ بانک
براساس آخرین صورت‌های مالی منتشرشده از سوی بانک‌های کشور، از مجموع ۲۷ بانک بررسی‌شده کشور، ۱۲ بانک خصوصی و دولتی دارای زیان انباشته و ۱۵ بانک فاقد زیان انباشته هستند.

طبق اطلاعات صورت‌های مالی، مجموع زیان انباشته ۱۲ بانک ۲۹۹ هزار و ۳۱۸ میلیارد تومان است. طبق آمارها، بالاترین رقم زیان انباشته مربوط به بانک خصوصی آینده با ۸۱ هزار و ۹۵۵ میلیارد تومان است.

پس از این بانک، بانک دولتی ملی با ۶۷ هزار و ۵۲۴ میلیارد تومان زیان انباشته تا پایان سال ۱۳۹۹ (آخرین صورت مالی) دوم است. بانک خصوصی سرمایه با ۳۸ هزار و ۵۰۳ میلیارد تومان سوم است. با توجه به اینکه بانک سپه پس از ادغام با بانک‌های نظامی صورت‌مالی ارائه نکرده، با در نظر گرفتن اطلاعات ارائه‌شده در لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ که رقم زیان این بانک را ۳۵ هزار میلیارد تومان ذکر کرده، این بانک چهارمین بانک با بالاترین زیان انباشته است.

بانک شهر پنجمین بانک است که با ۲۳ هزار و ۸۵۶ میلیارد تومان زیان انباشته، ازجمله بانک‌های پرریسک کشور است. بانک ایران‌زمین با ۲۰ هزار و ۱۰۲ میلیارد تومان، بانک پارسیان با ۱۱هزار و ۳۸۲ میلیارد تومان، بانک کشاورزی با هفت‌هزار و ۸۴۱ میلیارد تومان (تا پایان سال ۱۳۹۹)، بانک دی با ۷/۷هزار میلیارد تومان؛ بانک مسکن (تا پایان سال ۱۳۹۹) با ۳٫۲ هزار میلیارد تومان، بانک توسعه صادرات (تا پایان سال ۱۳۹۹) با ۱۲۵۱ میلیارد تومان و بانک توسعه تعاون با ۹۴۹میلیارد تومان زیان انباشته به ترتیب در رتبه‌های ششم تا دوازدهم قرار دارند.