ضرورت تعریف پروژه های سرمایه گذاری با توجه به فرآیند تامین مالی پروژه در صندوق توسعه ملی
صندوق توسعه ملی تنها راه تامین مالی ارزان قیمت در شرایط کنونی میباشد. در شرایطی که نرخ تسهیلات بانکها به بالاتر از 30 درصد بهره سالیانه هم میرسد، صندوق توسعه ملی با نرخهای زیر 16 درصد جزو منابع ارزان قیمت محسوب میشوند.
یکی از مهمترین فعالیتها برای ایجاد و توسعه پروژههای سرمایهگذاری در ایران، تامین مالی پروژهها است. بیثباتی در قوانین و رویهها و عدم شفافیتها باعث شده پروژههای بسیاری با معضل تامین مالی مواجه شوند. متاسفانه بسیاری از سرمایهگذاران با مصرف کل منابع در اختیار، ضمن اتلاف سرمایه، موفق به اخذ تسهیلات نمیشوند و عملا به پروژههای نیمهتمام تبدیل میشوند. به این منظور به سرمایهگذاران توصیه میشود در مراحل آغازین برنامهریزی یک پروژه، فرآیند تامین مالی را جدی گرفته و اطلاعات خود را در این خصوص تکمیل نمایند چرا که گاهی اوقات حتی هزینه کردن در یک پروژه باعث ایجاد مزیت در تامین مالی نمیشود یا حتی امکان استفاده بهینه و حداکثری از تسهیلات بانکی را از بین میبرد. مقررات سیستم بانکی برای مشارکت بانکی تعاریف و چارچوبهای مشخصی دارد و اگر سرمایهگذار براساس مقررات و چارچوبها هزینه کند میتواند از منابع محدود خود به بهترین نحو استفاده کند.
از این دیدگاه، سرمایهگذار با استفاده از ویژگیهای اهرمی تسهیلات بانکی تلاش میکند تا با حداقل منابع مالی در اختیار از حداکثر وام ممکن استفاده کند.
در فرایند تامین مالی پروژهها از منابع متعددی میتوان استفاده کرد (منابعی نظیر منابع شخصی، بورس، بانک ها و . ). اما به دلیل نرخ بهره بالا که در بازار بورس و سیستم بانکی وجود دارد، هزینههای تامین مالی برای پروژههای سرمایهگذاری از این راهها بسیار بالاست.
صندوق توسعه ملی تنها راه تامین مالی ارزان قیمت در شرایط کنونی میباشد. در شرایطی که نرخ تسهیلات بانکها به بالاتر از 30 درصد بهره سالیانه هم میرسد، صندوق توسعه ملی با نرخهای زیر 16 درصد جزو منابع ارزان قیمت محسوب میشوند.
مطالبی که خواندن آنها پیشنهاد میشود:
اما گرفتن تسهیلات از صندوق توسعه ملی پیش شرطهای اولیه ای دارد که سرمایهگذاران از آغاز برنامهریزی باید در نظر بگیرند. در صورت لحاظ کردن این پیش شرطهای صندوق توسعه ملی و برنامهریزی تامین هزینهها میتوان از منابع مالی سرمایهگذار و صندوق به صورت بهینه استفاده نمود.
تعریف و انتخاب موضوع پروژه سرمایهگذاری تهیه طرح توجیهی فنی و اقتصادی بانکپذیر، روند پذیرش طرح در سیستم بانکی و صندوق توسعه ملی از جمله مواردی هستند که باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرند. بدین منظور به سرمایهگذاران توصیه میشود در مرحله برنامهریزی یک پروژه بخش تامین مالی را جدی گرفته و اطلاعات خود را در این خصوص تکمیل نمایند.
تهیه شده در گروه تولید محتوی سپینود شرق
کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد.
تغییر تعریف جذب سرمایه گذاری خارجی؛ طرحهای "مصوب معتبر" جایگزین طرحهای مصوب شد
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، سرمایه گذاران خارجی موظف نیستند برای سرمایهگذاری در ایران از طریق اخذ مجوز سرمایهگذاری خارجی؛ از مزایای قانون تشویق و حمایت از سرمایهگذاری خارجی استفاده نمایند. اما در عین حال هر سرمایهگذار خارجی که بخواهد از مزایای قانون مذکور استفاده کند حتما باید مجوز سرمایهگذاری خارجی را از هیات سرمایهگذاری خارجی که وزیر امور اقتصادی و دارایی رییس آن است و دبیرخانه آن در سازمان سرمایهگذاری قرار دارد؛ اخذ نماید.
لازم به ذکر است، مجوز سرمایهگذاری خارجی هر فرد حقیقی یا حقوقی که توسط وزیر امور اقتصادی و دارایی پس از تصویب هیأت سرمایهگذاری خارجی صادر میشود، در صورتی معتبر است که در طول شش ماه پس از زمان صدور حداقل بخشی از سرمایه را وارد کشور کرده و سرمایهگذاری خود را آغاز نماید.
اگر سرمایهگذار خارجی در طول شش ماه موفق به ورود قطعی بخشی از سرمایه خود به ایران نشود می تواند با ذکر دلایل درخواست نماید که فرصتی دیگر برای او جهت ورود به کشور داده شود. در صورت پذیرش دلایل سرمایه گذار توسط هیات سرمایهگذاری و امضای وزیر امور اقتصادی و دارایی؛ در موارد استثنایی فوق امکان تمدید مجوز برای مدتی محدود وجود دارد. در صورت عدم وصول درخواست از جانب سرمایهگذار؛ مجوز صادره باطل خواهد شد.
در نظام آماری سابق که تا قبل از یک سال اخیر مورد استفاده بود؛ مبالغ تمامی مجوزهای صادره توسط هیات سرمایهگذاری خارجی کشور؛ به عنوان آمار جلب سرمایه خارجی معرفی میگردید. چنین آماری هم باعث ایجاد انحراف در حوزه سیاستگذاری و هم موجب ایجاد انحراف در تعریف سرمایه گذاری شناخت شرکای واقعی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران و هم ایجاد انحراف در تنظیم برنامه های اقتصادی فعالان اقتصادی می شد.
در نظام آماری جدید و با اصلاح صورت گرفته صرفا در هر بازه زمانی مجوزهای معتبر به مفهوم توضیح داده شده به عنوان آمار جلب سرمایه خارجی در طول یک سال با مبدا شروع کار دولت اعلام شده است.
در واقع مجوز معتبر به این معناست که سرمایه گذار خارجی طرح سرمایه گذاری خود را با ورود بخشی از سرمایه خود وارد کشور کرده و یا هنوز اعتبار دوره زمانی مجوز او به پایان نرسیده است. در این شیوه آماری علامتی که به سیاستگذار و یا فعال اقتصادی داده می شود حاکی از آن است که سرمایه گذار خارجی با شروع طرح خود عملا با درک شرایط سیاسی و اقتصادی سرمایهگذاری در ایران؛ طرح خود را آغاز کرده است. اما این نکته بدین مفهوم نیست که کل سرمایهگذاری خود را در ایران به انجام رسانده است.
در کنار مفاهیم فوق مفهوم دیگری نیز باید مد نظر قرار گیرد و آن اینکه در آمار اعلام شده توسط رییس سازمان سرمایهگذاری آمارهای مرتبط با سرمایهگذاری مجدد سرمایهگذاران قدیمی که در
طول یک سال گذشته تصمیم به افزایش سرمایه و یا سرمایهگذاری مجدد سود سرمایهگذاری های قبلی خود نموده بودند؛ وارد نشده بود. چرا که اگرچه فعالیت در این خصوص در طول دوره دولت فعلی به انجام رسیده اما طرحها؛ طرحهای مرتبط با دولت قبل بوده است.
با این نگاه ایران در یک سال آغاز دولت سیزدهم با هدایت ریاست محترم جمهور کشورمان توانست میزان 4.8میلیارد دلار سرمایه خارجی با مجوز سرمایهگذاری معتبر جلب نماید که اگر قرار بود نظام آماری گذشته در این رابطه مورد استفاده قرار گیرد، این رقم باید 8.9 میلیارد دلار اعلام میشد (مجموع مجوزهای معتبر و باطل شده) که رقم مذکور با معیار آماری گذشته رشد دو و نیم برابری و با معیار جدید رشد دو برابری را نشان میدهد.
دولت سیزدهم جمهوری اسلامی ایران، بر خلاف گذشته به جای آنکه خود را پشت درهای بسته اتاق های غرب که برخی از سر دشمنی و برخی دیگر از سر ناتوانی مانع توسعه اقتصادی ایران عزیز شده بودند معطل نماید، با انتخابهایِ درست، شرکای اقتصادی خود را انتخاب کرده و در طول یک سال گذشته تصمیم گرفت به جای سیاسی کاری، رفع مشکلات و موانع سرمایهگذارانِ خارجیِ دوستِ ایران، را در صدر اولویتهای خود قرار داده و از موضع عزت و اقتدار مذاکرات با طرفهای متخاصم را هم ادامه دهد. از این پس هم به جای سرگرم شدن در هزارلایههای جنگهای روانی بیحاصل تلاش خود را بر این نکته متمرکز خواهد کرد که علاوه بر رفع موانع احتمالی تحقق سرمایهگذاریهای آغاز شده در طول آغاز به کار این دولت، با کنارگذاشتن روش اتخاذ شده قبلی و به جای انتظار کشیدن پشت دیوارهای بی اعتمادی و امید به نظر لطف کدخدایان خودخوانده، با قوت بیشتر برنامههای توسعه روابط باکشورهای همسایه و همسو را پیش ببرد.
تعریف سرمایه گذاری
طبق ماده (۱) قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی اصطلاح سرمایه گذار خارجی به صورت اشخاص حقیقی و حقوقی خارجی و نیز اتباع و شرکتهای ایرانی چه مقیم داخل و چه خارج تعریف گردیده است . سرمایه گذاران خارجی با وارد کردن سرمایه خارجی، که بصورتی بسیار گسترده ومتنوع تعریف گردیده است و می تواند نقد یا غیر نقد ، ماشین آلات و تجهیزات، مواد اولیه، قطعات یدکی ، خدمات تخصصی و یا حقوق معنوی بوده و به منظور سرمایه گذاری در صنعت ، معدن، کشاورزی یا خدمات باشد، واجد شرایط برخورداری از تسهیلات و مزایای فراهم شده توسط قانون می باشند. البته این تسهیلات و مزایا به سرمایه گذارانی اعطا خواهد گردید که مجوز سرمایه گذاری اخذ کنند. بطور کلی سرمایه گذاری خارجی برای همه سرمایه گذاران آزاد می باشد اما تسهیلات و مزایای مذکور تنها به سرمایه گذارانی اعطا خواهد گردید که متقاضی پوشش حمایتی قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی باشند و به این منظور درخواست سرمایه گذاری خود را به سازمان سرمایه گذاری که نهاد مرکزی مسئول دریافت درخواست ها ، صدور مجوز سرمایه گذاری و حمایت از منافع سرمایه گذاران خارجی در تمام طول عمر فعالیت آنها، صرف نظر از نوع و نحوه سرمایه گذاری می باشد، ارائه دهند. در واقع قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی کلیه حقوق و منافع سرمایه گذاران خارجی را به رسمیت شناخته شده و در مقابل ریسکهای غیر تجاری مصون نموده است.
باید توجه داشت که در قانون تشویق وحمایت سرمایه گذاری خارجی هیچ نوع محدودیت قانونی از حیث نوع، روش یا حجم سرمایه گذاری، سهم سرمایه ، بازگشت سود و سرمایه و یا روابط داخلی مابین شرکای یک طرح سرمایه گذاری وضع نگردیده است.
در زیر به مزایا و معایب سرمایه گذاری خارجی در ایران اشاره میشود:
*معایب:
۱-میزان تسهیلات به نسبت اورده تعریف سرمایه گذاری مشخص نیست
۲-هزینه استهلاکات سرمایه مشخص نیست
۳-راه و مسیر خیلی مشخص نیست بانکها باید بدانند تا چه حد سهیم هستند و هزینه و کارمزد تعلق گرفته به تسهیلات خارجی چقدر باید باشد
۴- نقش پررنگ تحریم ها دز سرمایه گذاری خارجی در ایران
۵-رتبه جهانی پایین ایران در شاخص های بانک مرکزی
۶-ریسک های بالای سرمایه گذاری به علت عدم ثبات اقتصادی در ایران و ملی شدن های ناگهانی و عدم وجود شفافیت های مالی مشخص و سیستم مبارزه با پولشویی ضعیف
۷-ارتباطات ضعیف با دنیای بیرون و افزایش تنش های اقتصادی و سیاسی درون منطقه ای و برون آن
۸-نقش پررنگ دولت و نهادهای دولتی در سرمایه گذاری و تصدی گری های اخلال گرانه که موجب کاهش و محدودیت سهم بخش خصوصی و جریان بسیار رانت ها من جمله رانت های اطلاعاتی و… که عملا فضای رقابتی میان بخش خصوصی و دولتی را بسیار نابرابر میکند.
۹-تاکید رهبر در خصوص ندادن اختیارات وسیع به سزمایه گذاری خارجی و دخالتهای فقهی در امور اقتصادی
10-درصد تورم بسیار بالا در ایران و روند صعودی آن
*مزایا:
•تضمین پرداخت غرامت در صورت ملی شدن و سلب مالکیت، (ماده ۹ قانون)
• تضمین جبران زیان ناشی از ممنوعیت و یا توقف اجرای موافقتنامه های مالی در سرمایه گذاریهای خارجــی به روش ترتیبـــات قراردادی بر اثر وضع قانون و یا تصمیمات دولت، (ماده ۱۷ قانون و ماده ۲۶ آئین نامه)
• تضمین خرید کالا و خدمات تولیدی طرح سرمایه گذاری خارجی در مواردی که دستگاه دولتی خریــدار انحصـــاری و یا عرضه کننــده کــالا و خدمــات تولیــدی به قیمت رایانـه ای است. (مـاده ۱۱ آئین نامه)
• برخورداری سرمایه گذاری خارجی از حقوق، حمایت ها و تسهیلات یکسان با سرمایه گذاری داخلی، (ماده ۸ قانون)
• انتقــال آزادانــه اصل سرمایه و منافع ناشی از سرمایه گذاری در کشور بصورت ارز و یا کالا، (مــواد ۱۸-۱۳ قانون)
• تعریف سرمایه گذاری امکان سرمایه گذاری خارجی بصورت صد در صد در طرح های سرمایه گذاری، (ماده ۴ آئین نامه)
• پذیرش سرمایه گذاری خارجی در کلیه زمینه های تولیدی، صنعتی و کشاورزی، حمل و نقل ارتباطات، خدمات و تأمین آب و برق و گازو انرژی
• امکان ارجاع اختلافات سرمایه گذاری به مراجع بین المللی، (تعریف سرمایه گذاری ماده ۱۹ قانون)
• امکــان تملـــک زمیـن به نام شـــرکت (ثبت شده در ایران) در سرمایه گذاریهای مشترک، (مــاده ۳۴ آئین نامه)
• ارائه تسهیلات روادید اقامت سه ساله در ایران برای سرمایه گذاران خارجی،مدیران، کارشناسان و بستگان درجه یک آنها و امکان تمدید آن، (ماده ۲۰ قانون و ۳۵ آئین نامه)
• تصمیم گیـری نسبت به درخــواست های سرمایه گـــذاران خــارجی حداکثر ظرف مدت ۴۵ روز، (ماده ۶ قانون)
• انتخاب روش سرمایه گذاری در طرح مورد نظر بصورت سرمایه گذاری مستقیم خارجی(FDI) یا ترتیبات قراردادی از جمله روشهـــایBOT ، بای بک و مشـارکت مدنی توسط سرمایه گــذار، (ماده ۳ قانون)
• پـذیرش سـرمـایـه گـذاری اشخـاص حقیقی و حقـوقی ایـرانی کـه با سرمایه منشأ خارجی در کشور سـرمـایـه گـذاری مینمایند و اعـطـای تسهیلات و حمـایت هـای قـانون تشـویق و حمـایت سرمایه گذار خارجی به آنها. (ماده ۱ قانون)
سرمایه (Capital)
تعریف
مابهالتفاوت داراییها و بدهیهای یک شرکت در اصطلاح حسابداری را سرمایه میگویند - در علم اقتصاد، سرمایه با مفهوم دیگری که عبارتس است از کالایی که برای تولید کالاهای دیگر مورد استفاده قرار میگیرد، استعمال میشود.
متون منتخب از منابع غیرفارسی
- English Definition 1: Money that one has invested. For example, one uses capital when building a factory to make a new product. Likewise, one uses capital when one buys a single share of a stock. Free flow of capital into investments is thought to be a major component of economic growth.
- English Definition 2: Cash or goods used to generate income either by investing in a business or a different income property.
- English Definition 3: Wealth in the form of money or assets, taken as a sign of the financial strength of an individual, organization, or nation, and assumed to be available for development or investment.
ترجمه متون منتخب از منابع غیرفارسی
- منبع اول: سرمایه به مفهوم پولی است که توسط افراد سرمایهگذاری میشود. به طور مثال، فرد موقع ساختن کارخانه، برای تولید محصول جدید از سرمایه استفاده میکند. به طور مشابه، فرد هنگام خرید بخشی از سهام یک شرکت از سرمایه استفاده میکند. جریان آزاد سرمایه به سمت سرمایهگذاریها، به عنوان عامل اصلی رشد اقتصادی شناخته شده است.
- منبع دوم: وجه نقد یا کالاهای مورد استفاده برای ایجاد درآمد یا از طریق سرمایهگذاری در کسب تعریف سرمایه گذاری و کار معین و یا در یک دارایی درآمدی دیگر، سرمایه نامیده میشود.
- منبع سوم: سرمایه به معنای ثروت به شکل پول یا دارایی هایی است که نشان دهنده استحکام مالی هر فرد، سازمان یا کشور بوده و برای توسعه یا سرمایهگذاری در دسترس باید باشد.
آدرس منابع غیرفارسی
- Reference Address 1: https://financial-dictionary.thefreedictionary.com/Capital
- Reference Address 2: http://www.investorwords.com/694/capital.html#ixzz6AWxaPoGx
- Reference Address 3: http://www.businessdictionary.com/definition/capital.html
متون منتخب از منابع فارسی
- تعریف فارسی اول: کل ارزش داراییها منهای بدهیها- میزان منافع صاحبان در داراییهای یک سازمان منهای بدهیهای سازمان – در نظریه اقتصاد، سرمایه به عامل تولیدی ساخت انسان میگویند؛ معمولا ماشینالات و کارخانجات (سرمایه فیزیکی) و پول (سرمایه مالی). البته تصور کلی را میتوان در انواع داراییهای دیگر نیز اعمال نمود مثل سرمایه انسانی، سرمایه معنوی.
- تعریف فارسی دوم: مابهالتفاوت داراییها و بدهیهای یک شرکت در اصطلاح حسابداری را سرمایه میگویند - در علم اقتصاد، سرمایه با مفهوم دیگری که عبارت است از کالایی که برای تولید کالاهای دیگر مورد استفاده قرار میگیرد، استعمال میشود.
آدرس منابع فارسی
- آدرس منبع فارسی اول: لو، جاناتان (1394)، فرهنگ تشریحی مالی و بانكی آكسفورد. مترجم محمدحسن مهدوی، تهران: نشر ادبستان.
- آدرس منبع فارسی دوم: گلریز، حسن (1388)، فرهنگ توصیفی اصطلاحات پول، بانكداری و مالیه بین المللی، تهران: فرهنگ معاصر.
الگوی نوشتار تعریف
تعریف سرمایه گذاری
تعریف شرکتهای سرمایهگذاری
شرکت سرمایه گذاری
تعریف شرکتهای سرمایهگذاری (Investment Company)
سرمایه: سرمایه (به انگلیسی: Capital)، سرمایه گذاری: سرمایهگذاری (به انگلیسی: Investment) یعنی به تعویق انداختن مصرف فعلی، برای دستیابی به امکان مصرف بیشتر در آینده. سرمایهگذاری، خرید اقلام دارایی و یا اوراق بهاداری است که با گذر زمان، منجر به ایجاد درآمد و افزایش ارزش برای سرمایهگذار خواهد شد.
شرکتهای سرمایهگذاری اصولا به قصد مدیریت مالک سهام شرکت های تابعه خود نمی شوند و دیدگاه بلندمدت در خرید سهام ندارند. به محض آنکه سود مورد نظر خود را محقق یافته ببینند.
سهام یک شرکت را میفروشند و سهام شرکتهای دیگر را میخرند یا در صورتی که در چشمانداز کوتاهمدت، کاهش ارزش سهامی را مشاهده کنند، آن سهم را خواهند فروخت. این نوع شرکتهای سرمایهگذاری، در پی به دست آوردن سود از نوسانات قیمت سهام در بازار هستند و قاعدتا باید فقط در سهام پذیرفته شده در بورس سرمایهگذاری کنند.در حال حاضر، اکثر شرکتهای سرمایهگذاری در ایران همزمان هر سه فعالیت شرکت مادر، شرکت مدیریت سرمایهگذاری و شرکت سرمایهگذاری را دارند. شیوه مدیریت شرکت مادر و نوع برخورد آن با شرکتهای تابعه با شرکت مدیریت سرمایهگذاری و شرکت سرمایهگذاری متفاوت است. در نتیجه گردآوری مجموعه ناهمگونی از فعالیتها موجب میشود که انرژی مدیریت شرکتها مصروف مسایلی شود که همجنس نیستند و در نتیجه تمرکز و تخصص حرفهای هم در یک بخش به سختی ایجاد میش
دیدگاه شما